________________
(३६)
(११३)
आचारांग - मूळ तथा भाषान्तर,
आसं च छंदं च विचि धीरे । (१०८) तुमं चैव तं शलमाहॣ ' । (१०९)
जे सिया, तेण णो सिया । ( ११० ) इणमेव गावबुज्झति, जे जणा मोहपाउडा | (१११) थीलोभपव्यहिए ते भो वयंति " एयाई आयतंगाई " । (११२) से दुक्खाए, मोहाए, माराए, णहगाए, णरगति रक्खाए ।
(११५)
सततं मूडे धम्मं णाभिजाणति । ( ११४)
उदाहु वीरे | अप्पमादो महामोहे | ( ११५ )
૧
आहृत्य ( स्व/कृत्य ) (अशुभ मादत्से इतिशेषः )
हे धीर पुरुषोतमारे विवयनी आशा अने 'लालचयी दूर रहेहुँ. (१०८) तमे जातेज ते आशारुप शल्य हृदयमां घरी हाथे करी दुःखी थाओ, छो. [१०९]
पैशाची भोगोपभोग मळे छे, तेम वखते नहि पण मळे. [११०] पण मोहवंत प्राणिओ ए समजी शकता नथी. [१११]
स्त्रीओम आसक्त था थका तेओ बोलछे के “ए स्त्रीओज सुखनी स्थान, है." [११२]
पण खरुं जोतां ते! तेओ दुःख, मोह, मरण, नरक, अने तिर्यच गतिना हेतुभूत छे. [११३]
छतां हमेशां मूढ वनेला जीवो धर्म जाणी शकता नथी. [११४] वीर प्रभुर मजबुताइथी कांछे के स्त्रीनेो विश्वास मुनिए नहि करवो.
१ परानुवृत्तियी वांच्छा.
1
www.Hai