________________
[३७४]
आचागंग- मूळ तथा भाषान्तर
इहिं उल्लेोलेति; उल्लोलिता सुद्धोदएणं मज्जावेइ, मजाविता जरस य मुल्लं सय सहस्से हिं ति पडोलमितर पसाहिएणंण सीतएणं गोसी सरतचंदणेणं अलिंपति, अणुर्लिपिता इसि निस्सासवातबोज्झं वरणगरपट्टणुग्गतं कुसल - णरपसंसितं अस्सलाला पेलवं छेयायरियकणगखचियंतकम्मं हंसलक्खणं पट्टजुयलं नियंसावेइ; णियंसावेचा हारं अनुहारं उरत्थं एगावलि पालंबसुतपट्ट -मउड - रयणमालाइ आविधात्रेति; आविधावेचा गंठिम-वेदिमपूरिम- संधातिमेणं मल्लेणं कप्परुक्खमिव समालंकेति; समालंकेचा दोचेपि महयां वेत्रियसमुग्धाएणं समोहणइ, समोहणिचा एगं महं चंदप्पभं सिवियं सहस्सवाहिणिं विउव्वइ : - तंजहा, ईहामिय - उसभ - तुरग-र-मकर - विहग-बाणर - कुंजर – रुरु - सरभ चमर – सद्दूल - सह - चणलय - वि चिचविज्जाहरराम हुणजुगल - जैतजोग - जुतं अच्चीसहस्समालिणीयं सुणिरू वितमिसिमिसित रूवगसहस्सकलियं इसिभिसमाणं चक्खूल्लोयणलेस्सं मुता
•
चाळे, प्रालंब, सूत्रपट्ट मुकुट, तथा रत्नमाळादि आभरणो पहेराव्यां पछी जूढ़ी जूदी जातनी फूलनी मा ओयी पुष्पतरुना माफक सणार्या. पछी इंद्रे पाछां बीजीवार वैकि-समुद्घात करी हजार जण उपाडी शके एवी एक महान् चंद्रप्रभा नामे शिविकार विकुवी. ए शिविकानुं वर्णन आ प्रमाणे छे:- शिविका इहामृग, ४ वळद, घोडा, नर, मगर, पक्षी, वानर, हाथी, रुरु, ५ सरभ, चमरीगाय, वाघ, सह, वननी लताओ, तथा अनेक विद्याधरयुग्मना यंत्रयोगे करी युक्त हती तथा हजारो तेजराशिओयी भरपुर हती, रमणीय अने झगझगायमान हजारो चिमागणाथी भरपुर अने देवमान अने आंखयी साये जोड न शकाय तेवी हती, अनेक मोतीथी विराजित सुवर्णमय मतर बळी हती, तथा झुलती मोतीओनी माळा, हार, अर्द्धहार, विगेरे भूपणोथी शोभती हती, अतिशय देखवा लायक हती, पद्म
१ लंवायमान माळा २ कंदो ३ पालखी ४ शहामृग ५ अष्टापद.