________________
[230]
याचारांग मूळ तथा भाषान्तर.
उवल्लिएज्जा, जे तत्थ अहासमागते, तंजहा, इक्कडे जाव पलाले वा, तरस लाभे सबसे ज्जा; तस्स अलाभे उकुड्डए वा णेसज्जिए वा विहरेन्जा | पडिमा । (९०७)
सत्तमा पडिमा;-से भिक्खू वा [२] अहासंथडमेव उग्गहं जाएजा; तंजहा, पुढविसिलं वा, कडसिलं वा, अहासथडमेव, तस्स लाभे सबसेज्जा; तरस अलने उक्कुड्डुओ वा प्तज्जिओ वा विहरेज्जा । सचमा पडिमा । ( ९०८)
इचेतासि सतह पडिमाणं अण्णपर, जहा पिंडेसणाए ।
९०९)
सुयं मे आउ, तेणें भगवया एव मक्खायं; इह खलु थेरो भगवंतेर्हि पंचविहे उग्गहे पण्णत्ते:- तंजहा, देविंदोग्गहे, रायोग्गहे, गा
त्यो इक्कट के पराळ विगेरे शय्या मळे तो सुए; नहि तो उत्कटुक भासने अथवा वेशीने रात्रि कहाडे. ए छठ्ठी प्रतिज्ञा. [९०७]
सातमी प्रतिज्ञा:- साधु अथवा साध्वी अमुक प्रकारनोज अवग्रह मागे, जेवसे के, पत्थरना तळवाळो या, काटना तळवाळो विंगरे, अने तेवोज जो मळे तो त्यां सुए, नहिं. तो चीजी तरेहनो मळतां उत्कुट्टक आसने अथवा बेशीने रात कहाड़े ए सातमी प्रतिज्ञा. [ ९०८ ]
ए सात प्रतिज्ञाओमी गमे ते प्रतिज्ञाथी वर्तकुं. या स्थळे आत्मोत्कर्ष - वर्जनादिक पिंडेपणा सुजव जाणवो. [ ९०९ ]
हे आयुष्मन् में सांभळ्युं छेः ते भगवाने आ रीते कर्तुं छे - स्थविर भगवंतोए पांच प्रकारनो अवग्रह को छे, जेमके, देवेंद्रना अवग्रह, राजानोर अव
१ जव, गहूं विगेरेनुं पराळ.
२ राज बन्दे चक्रवर्त्ति राजा इहां लेवो.