________________
मापारागमूळ तया मापान्तर.
से णं परो णावागओ गावागयं वदेज्जा:- एस णं समणे णावाए भंडभारिए ३ भवति, सेणं बाहाए गहाय गावाओ उदगंसि पक्खिवह," एतप्पगारं णिग्योसं सोचा णिसम्म से य चीवरधारी सिया खिप्पामेव चीवराणि उव्वेड्डेज वा णिव्वेड्डेज वा उप्पासं ४ वा करेज्जा । [७३४]
अह पुण एवं जाणेजा:-अभिकंतकूरकम्मा खलु बाला बाहाहिं गहाय नावाओ उदगंसि पक्खिवेज्जा, से पुवामेव वएज्जा " आउसंतो गाहावती, मा मेत्तो बाहाए गहाय णावाओ उदगंसि पक्खिवह; सयं चेव णं अहं णावातो उदगंसि ओगाहिस्तामि. ” से णेवं वयंत परो सहर सा बलसा बाहाहिं गहाय उदगंसि पक्खिवेज्जा, तं णो सुमणे सिया णो दुम्मणे सिया, णो उच्चावयं मणं णियच्छेज्जा, णो तेसिं बालाणं घाताए वहाए समुज्जा, अप्पुसुर जाव समाहीए ततो. संजयामेव उदगंसिपवजेज्जा । (७३५)
१ भंडवत् भारवान् भंडेन वा भारवान् २ शिरोवेष्टनं.
वहाणपर चडेला मुनि तरफ दहागमांना कोइ वोले के "आ साधु यहाण उपर बहु वोजो करे छे, माटे एने वाहुथी पकडीने पाणीमां फेंकी यो, “आवां वाक्यो सांभळीने वस्त्रधारी मुनिए तरतज पोताना भारवाळां वस्त्रो ऊतारीने हलका वस्रो वींटी लेबां. तथा माथापर पण वस्त्र वींटी लेवू. [७३४]
एवामां ते क्रुर कमी अजाण मनुष्यो मुनिने बाहुर्थी, पकडी पाणीमां नाखवा तैयार थाय तो तेना नाखवा अगाउज मुनिर कहेवू के “हे आयुष्मन् गृहस्थो तमारे मने पकडीने पाणीयां नाखकानी कशी जरुर नथी. हुं जातेज बहाणथी पा'णीमां झींपलायूं छ,” आ बोलतां छतां जलदी ते माणसो मुनिने बाहुथी पकडी 'ने फेंकी ये तो मुनिए मनमां कशो पग गग के द्वेष न लावतो तथा संकल्पवि,कल्प न करवा, तेमन ते अजाण पुरुपोने नाश करवा के मारवा कदापि नदि उठ्यु. शांत पणे पाणीमां जइ पडव. [७३५]