________________
अध्ययन अगीआरमुं.. ..
[२२५० पडिलेहिय पडिलेहिय पमज्जिय पमज्जिय आयाविय आयाविय विणिधू, णिय विणिधूणिय तओ. संजयामेव पच्चपिणेज्जा। [७०६] .
से भिक्खू वा भिक्खुणी वा समाणे वा वसमाणे वा गामाणुगाम दूइज्जमाणे पुवामेव णं पण्णस्स उच्चारपासवणभूमि पडिलेहेज्जा । केवली' बूया “आयाण मेयं” । अपडिलेहियाए उच्चारपासवणभूमीए भिक्खू वा भिक्खुणी वा, राओ वा बियालेवा उच्चारपासवणं परिवेमाणे पयलेज्ज वा पवडेज्ज वा । से तत्थ पयलमाणे वा पवंडमाणे वा हत्थं वा पायंवा जाव लूसिज्जा, पाणाणि वा जाव ववरोवेज्जा । अह भिक्खूणं पुव्योवदिदा जाव जं पचामेव पण्णस्स उच्चारपासवणभूमि पडिलेहज्जा ।
से भिक्खू वा भिवखुणी वा असिकंखेजा सेज्जासंथारंगभूमि प१ अन्यथेतियोज्यं
करी तडकामा तपाची तपावी (यतनाथी) झाटको झूटकीने त्यारवाद यतना पूर्वक । गृहस्थने पाएं आप. [७०४] . . .
मुनिए के आर्याए कोइ पण स्थळे रहेतां के ग्रामानुग्राम फरतां शरुआतमी त्यां खरचुपाणीनी भूमि जोइ तपाशी राखवी. नहि तो ते दोप पात्र थाय छै एम केवळज्ञानीए जणाव्यु छे. कारण वगर तपाशेली जग्यामां मुनि के आयो रातविरात वडीनीत के लघुनीत छंडता थका पढे के आखडे तो हाथपग के इंद्रियनो पण भंग थइ जाय तथा जीवजंतुनी विराधना धाय. माटे मुनिने एवी भलामण छे के तेमणे प्रथमचीज ने जगा जोइ तपाशी रावची. [७०५] :.:..;
मुनि अथवा आर्याए सुवा माटे अगाउथी जमीन तपाशी राखी अने एने .