________________
[२४४
आचारांग-मूळ तथा भाषान्तर. ___ अहावरा चउत्था पडिमा:-से भिक्खू वा भिक्खुणी वा उहा - थड-मेव संथारगं जाणज्जा, तंजहा, पुढविसिलं वा, कसिलं वा अहा- . संथडमेव; तस्स लाभे संवसेज्जा; अलाभे उक्कुडए वा निसञ्जिए वा विहरेज्जा । चउत्था एडिमा । (७०१)
. इच्छोयाणं चउएहं पडिमाण अण्णयर पडिम पडिबजमाणे तं चेव जाव अन्नोन्नसमाहीए एवं च णं विहरति । (७१२)
से भिक्खू वा भिक्खुशी वा अभिकंखेज्जा संथारं पञ्चप्पिणितए, से ज्जं पुण संथारगं जाणेज्जा सअंडं जाव संताणगं तहप्पगारं संथारंग णो पञ्चप्पिणेज्जा । [७०३]]
से भिक्खू वा भिखुणी वा अभिकखेज्जा संथारगं पन्चप्पिणित्तए; से ज्जं पुण संथारगं जाणेज्जा अप्पडं जाव संताणगं, तहापगारं संथार',
चोथी प्रतिज्ञा आ प्रमाणे:-सुनि अथवा आर्याए जे पत्थर के हार्नु संस्तारक यथायोग्य पणे पाथरेलुंज मळी आवे लेनापर रहे. अगर तेष नहि पळे तो (आखी. रात) उतरत आसने के पलांठी वाली वेशीने गुजारवी. ए चोधी प्रतिज्ञा. [७०१]
ए चारे प्रतिज्ञाओगांनी कोइ पण प्रतिज्ञाने स्वीकार करता मुनिए वीजा मुनिने कोइ वखते पण धिक्कारई नदि. कारण के तेओ सर्वे परस्परनी समाधिथी जिनाज्ञामा रही सरखापणे रहेला छे. [७०२] . ' '
'मुनि अथवा आर्याए ज्यारे लीधेलं संस्तारक गृहस्थने पार्छ आप पडे त्यारे जा ते संस्तारक इंडों के झीणा जीवजंतुवालु जणाय तो ते पार्छ नहि आप. [७०३] .. किंतु ज्यारे ते इंडा के जीवजंतु रहित जणाय. त्यारे जोइ तपाशी प्रमार्जन