________________
अध्ययन दशमुं....
-
-
१७९] संलोए सपडिदुवारे विद्वेज्जा, । केवळी बूया “आयाण-मेवं" [५७३] __ . पुरा पेहाए तस्सदाए परो असणं वा [४] आहट्ट दलज्ज अह भिक्खूणं पव्वाबादिवा एस पतिना, एस हेऊ. एस. उवएसो, जेणे तेसिसलोए सपडिदुवारे चिज्जा से त्त-मायाए। एगंत-मवकमज्जा (२) अणावाय-मसलोए चिटेजा । (५७४)
से परो अणावाय-मसंलोए चिट्ठमाणस्स असणं वा आहट दलएज्जा, से य वदेज्जा “ आऊसंतो समगा, इमे भो असणे दा (४) सव्वजणाए निसिद्धे, तं भुजह च णं, परिभाएह च पं.” तं चेगतिओ पडिगाहेत्ता तुसिणीओ ओहेज्जा, “ अवियाइ एयं मममेव सिया " एवं माइट्टाणं संफासे । णो एवं करेज्जा । से च-मायाए तत्थ गच्छे-जा (२) से पुव्वा मेव आलोएजा “आउसंतो सपणा, इमे भो, असणं वा (४) सव्वजणाए णिसिते तं भुजह चणं, परिभाएह च णं" से वं वदंतं परो वएज्जा, “आउसंतो समणा, तुमं देव णं परिभाएहि " से तत्थ परिभाएमाणे णो अपणो खलु खरे डायं (२) ऊसडं (२) रसियं २ मणुनं . १ तं पूर्वप्रविष्ठ आदाय ज्ञावा. २ प्रचुरं प्रचुरं. ३. शाकं. ४ उत्सृतं वर्णादिगुणोपेतं
-
-
के परदेसीने पोताथी पहेलो ऐठेलले जोइ त्मना देखता गृहस्थना दरवाजे जमा रहे नहि. केमके तेन उमा रहेता क्षेवळी भगवाने बहु दोष जणान्या छे. [५७३]
जे माटे ते सुन्नेि दमाजे उभो रहेलो जोइ गृहस्थ तेना मटे आहारादिफ बनावीने आयदान करे छे. माटे सुनिना सारु उपर जणाज्या मुजब भावी प्रतिज्ञा आयो हेतु अने भावो उपदेश जरुरनो छे के तेणे गृहस्थने त्या पूर्व पेठेला नाचकोना देखता दरबाजे नहि उमा रहे. किंतु कोइ नहि देखी सके तेवा - स्थळे जइ उभा रेहे. [५७४]
