________________
[१३६]
आच,रांग-मूळ तथा भाषान्तर चत्तारी साहिए मासे, बढे पाणजाइया आगम्म; अभिरुज्झ कायं विहारिंसु, आरुहिया णं तत्थ हिंसिंसु ।३।।
(४६४) संवच्छरं साहियं मास, जं ण रिकासि वत्थगं भगवं, अचेलए ततो चाई, तं वोसज्ज वत्थं-मणगारे ।४। (४६५) अदु पोरिसिं तिरियभित्ति, चक्खु-मासज्ज अंतसो झाति; अह चक्खुभीया सहिया ते', हंता हंता १०बहवे कंदिसु ५। (४६६)
सयहिं वितिमिसेहिं, इत्थीओ तत्थ से परिन्नाय, १ आरुह्य २क्तयत्वान्. ३ अथ ४ पुरुषप्रमाणवीथिं ५ सावधानोभूत्वा ६ ध्यायति ७ दर्शनभीताः ८ संहिता मिलिताः ९ डिंभाः १० हत्वा हत्वा ११ शयनेषु-वसनिषु
[ भगवानना शरीरे दीक्षा लेती वखते पुष्कळ सुगधि वासक्षेप वर्षेलो होवायी ] चार महिना लगी घणा भ्रमरादिक जंतुओ तेमना शरीरने वलगता इता अने मांस तथा लोही चूसता इता. [४६४]
__ भगवाने लगभग तेर महिना लगी ते [इंद्रे दीधेलुं] वस्त्र स्कंधपर धर्यु हतुं. पछी ते वस्त्र छांडीने भगवान वस्त्ररहित अणगार थया ४६५].
भगवान सावधान थइ पुरुपप्रमाण मार्गने इयोसमितिथी शाधीने चालता हता. आ घखते माना पाळको तेमने देखी भयभ्रांत थइ एकठा मळी तेमने लाठमूठ वगेरेयी मारता मारता रडवा लागता. [४६६]
__वळी भगवान, गृहस्थ अने तीर्थंकरोधी सेळभेळ थाली वस्तिमा रहेता त्यारे जो खिओ तेमने प्रार्थना करती तो ते भगवान ते स्त्रिओने शुभमार्गनी अर्गळाओर गणीने तेमनो परिहार करता थका मैथुन नहि सेवता. ए रीते तेओ १ लकडी-मुठी २ आगळिया रुप -विघ्न करनार.
-
-
