________________
अध्ययन छटुं.
[१०] से अणासादए अणासादमाणे वज्झमाणाणं पाणाणं भूयाणं जीवाणं सत्ताणं जहा से दीवे असंदीणे एवं से भवति सरणं महामुणी (३८८)
एवं से उदिए ठियप्पा अणिहे अचले चले अबहिलेस्से परिव्वए। (३८९)
____ संखाय पेसलं धम्म दिछिमं परिणिबुडे । [३९०] . तम्हा संग-ति पासह । गंथेहिं गढिया णरा विसण्णा कामकता । तम्हा लूहओ णो परिवित्तसेज्जा। (३९१)
जस्सिमे आरंभा सव्वतो सव्वत्ताए सुपरिण्णाया भवंति, जेसि मे २ लूसिणो णो परिवित्तसंति, सेवता कोहं च माणं च मायं च लोभं च ४ । एस तुट्टे ५ वियाहिते-त्तिबेमि । (३९२)
१ रूक्षतः (संयमात्) २ येषु आरंभेषु) इमे लूषकाः ( हिंसकाः) ३ वात्वा ४ मोहनीयं त्रोटयतीति शेष: ५ त्रु:अपगतः कर्मसंततेरितिशेष:
अने तेम कर्याथी ते महामुनि, नाश पामता जीवोने उत्तम वेटना मुजव शरण आपनार थाय छे. [३८८]
ए माटे दीक्षित पुरुपे आत्मा स्थिर राखी निरीह रही परीपहोथी नहि हरतां तथा स्थिरवास नहि करतां संयममां लक्ष राखी वा करवं. [३८९]
जे माटे पवित्र धर्मने जाणी करोने ज सत्क्रिया करनारा पुरुपो मुक्त धया छे. [पण पवित्र धर्मने न जाणनारा पुरुषो मुक्त थता नथी.] [३९०]
माटे (हे मुनीओ) तमे अपंचमा मुंझासो नहि. धनदौलतमा मुंझाएला लोको अनेक कामनाओधी पीडाता रहे छे. माटे मुनिए संयमयी नहि डगवं. [३९१]
जे पापप्रवृत्तिओ करतां हिंसक लाको नथी डरता तेवी सर्व पापत्तिआधी जे पुरुष सर्व प्रकारे यथार्थ ज्ञान पूर्वक दूर रहेछे , ते पुरुष क्रेाध मान माया तथा लोभने वमी करीने (मोहनीय कर्म तोडे छे ) अने एवो पुरुष कर्मनी जालो थी ) छूटो पएलो छ एम ई कहुं हुं. (६९२)