________________
[८६] __ आचारांग-मूळ तथा भाषान्तर.
पवादेणं १ पवायं २ जाणेज्जा; सहसम्मइयाए, परवागरणेणं, अन्नेसि वा अंतिए सोच्चा । (३२४) ।
णिसं ४ णातिवत्तेजा मेहावी सुपडिलेहिय सवन्तो सव्वयाए सम्ममेव समभिजाणिया । [३२५]
इहारामं परिन्नाय, अल्लीणगुत्तो परिव्वए । णिट्टियदि वारे आगमेणं सदा परिक्कमेज्जा (सि तिबेमि । [३२६]
उद्धं सोता ८ अहं सोता, तिरियं सोता वियाहिया; एते साया वियक्खया, जेहिं संगति पासह । (३२७) .
आवदृ-मेयं तु पेहाए, एण्थ विरमेज्ज वेदवी । (३२८)
१ गुरुपारपर्येण. २ सर्वज्ञोपदेशं ३ सहसात्मत्या, सहसंमत्यावा ४ आज्ञा ५ ज्ञात्वेत्यर्थः ६ संयममित्यर्थः ७ मोक्षार्थी, निष्ठितार्थोवा ८ पराक्रमेथाः ९ आश्रवद्वाराणि
गुरुपरंपराधी सर्वोपदेश जाणवो, अथवा जिनप्रवादथी परतीर्थिकना प्रवाद तपाशवा. ते जिनप्रमाद तथा परतीर्थिक प्रवाद त्रण प्रकारे जाणी शकाय छे:जाति स्मरणादिकथी, तीर्थकरना उपदेशथी, अथवा वीजा आचार्योना पासेथी सां-- मळवाथी. [३२४] ____ माटे सर्व रीते सर्व प्रकारे सर्वज्ञवाद तथा परमवादने तपाशीने सर्वज्ञप्रवादने यथार्थ जाणी बुद्धिमान् मुनिए सर्वज्ञोपदेशनुं उलंघन न कर. [३२५]
आ दुनिआमां संयमने खरेखलं सुखस्थान जाणीने जितेंद्रिय थइ वर्तवं. किंबहुना, मोक्षार्थी वीर पुरुषे हमेशा जिनाज्ञाथी ज प्रवर्त. [३२६]
ऊंचे, नीचे, तथा तिरश्वीन दिशाआमां सर्व स्थळे पाप उपार्जन करनारा प्रवाह रहेला छे. ज्या ज्यां आसक्ति थाय छे त्या त्यां कर्म बंध थया करे छे. [३२७]
कर्म रुपी भरता चक्रने जोइने विषयभोगधी आगमना जाण पुरुपे दूर रहे. (२२८)
१ ज्यां ज्यां जीव पोताना मनथी बंधाइ वेसे छे.
