________________
No. I. Sanghavi PĀŅĀ
87 प्रामाण्यलक्षणमबाध(ध्य)मनन्य[ मेय]ने(सूत्राभिधानिगलि(दि)तं विशदं यदर्य । मोक्षार्थसाधनपदार्थविधौ पटीयः प्रोक्तं प्रमाणमिह शाब्दमिदं गरीयः ॥
इति श्रीशांत्याचार्यविरचितायां वार्तिकवृत्तौ आगमपरिच्छेदः । सूरिश्चंद्रकुलामलैकतिलकश्चारित्ररत्नांबुधिः
सारं लाघवमादधाति च गिरेयों वर्धमानाभिधः । तच्छिष्यावयवः स सूरिरभवत् श्रीशांतिनामाकृत
येनेयं विवृतिर्विचारकलिकानामा स्मृतावा[त्मनः] ॥ अवज्ञानं हीने समधिकगुणे द्वेषमधिकं
समाने संस्पर्धा गुणवति गुणी यत्र कुरुते । तदस्मिन् संसारे विरलसुजनेपास्तविपया प्रतिश्वा(ठा)शा शास्त्रे तदपि न(च) भवेत् कृत्यकरणं ।।
ग्रंथान २८७३ । १२३. त्रिषष्टिशलाकापुरुषचरित्र (नवम पर्व). प. १९६; ११३"-१३ १२४. (१) उपासकदशांग.
प. ६-४५ (२) अंतगडदशांग.
प. ४६-८४ (३) अणुत्तरोववाइ.
प. ८४-९१ (४) प्रश्नव्याकरण.
प. ९२-१५२ (५) विपाकश्रुत(अपूर्ण). १२५. तिलकमंजरीटिप्पन by शांत्याचार्य. प. ८३, १४०x२" Beginning:
सम्यक् नत्वा महावीरं रागादिक्षयकारणं । उत्पन्नानंतविज्ञानं देवपूज्यं गिरीश्वरं ।। १ ।। तिलकमंजरीनाम्याः कथायाः पदपद्धतिं ।
श्लेषभंगादिवेपम्यं विवृणोमि यथामति ॥ २ ॥ End:
श्रीशांतिसूरिरिह श्रीमति पूर्णतले (ल्ले) गच्छे वरो मतिमतां बहुशास्त्रवेत्ता । तेनामलं विरचितं बहुधा विमृश्य संक्षेपतो वरमिदं बुध! टिप्पितं भोः ! ॥
इदं विधाय यत् पुण्यं निर्मलं समुपार्जितं । तेन भव्या दिवं लब्ध्वा पश्चात् निर्वातु मानवाः ॥
ग्रंथा० पंचाशदधिकं सहस्रं ॥
