________________
(२४)
सद्यायमालो.
-
गुणग्राम किया शिरनामी ॥ सय संवत अढार अडशहें अवसर-पात्रा शहेर कोटा केरा रामपुरे गुण गाया ॥ जिहां श्रावक बहु वसे श्रद्धा गुण वंता, जिहां साधु साधवी आवे विहार करंतां ॥धन ॥१७॥ इति॥'
॥अथ श्री नावरत्नजीकृत कांफरिया मुनिनी सचाय प्रारंजः ॥
॥ ढाल पहेली ॥ सुण बहेनी, पियुडो परदेशी ॥ ए देशी॥ ॥ सरखती चरणे शीश नमावी, प्रणमी सङ्गुरु पाया रे ॥ फांऊरियां शषिना गुण गातां, उलट अंग सवाया रे ॥ १॥ नविजन वंदो मुनि.कां. करियो । ए आंकणी ॥ संसार समुजे तरीयो रे। शियल सन्नाह प्रेरी मनशुळे, शियल रयणे करी जरियो रे ॥ ॥२॥ पेगणपुरे मकरध्वज राजा, मदनसेना तस राणी रे ॥ तस सुत मदनब्रह्म बालूडो, कीर्ति जा स कहेवाणी रे ॥ ज ॥३॥ बत्रीस नारी सकोमल परण्यो, जरजोबन रस लीनो रे॥ख महोत्सव उद्यानें पहोतो, मुनि देखी मननीनो रे॥ न॥४॥ चरणकमल प्रणमी साधुना, विनय करीने बेगे रे ।। देशना धर्मनी दे साधुजी, वैराग्ये मन पेगे रे ॥ ॥५॥ माता पितानी अ नुसती मागी, संसार सुख सवि बांकी रे ॥ संयम मारग सूधो लीधो, मिथ्यामति सवि बांनी रे॥ ज०॥६॥ एकलडो वसुधातल विचरे, तप तेजे करी दीपे रे ॥ जोबन वय जोगीश्वर बलियो, कर्म कटकने कीपेरे ॥०॥७॥ शील सन्नाह पहेखो जेणे सबलो, समिति गुप्ति चित्त धर तो रे॥आप तरे ने परने तारे, दरिसणे पुरगति हरतो रे ॥ज ॥७॥ नंबावतीनगरी मुनि पहोतो, उपविहार करंतो रे || मध्यान्हें गोचरीयें संचरतो, नगरीमा मुनि नमंतो रे ॥ जय ॥ ए ॥ इति ॥
__ ॥ ढाल बीजी ॥ बेडले जार घणो ले राज, वातां केम करो जो ॥ए देशी ॥ श्ण अव सरे तीहां तरुणी, गोरडी गोखें बेठी ॥ निजपति चाट्यो डे परदेशें, विष यसमुजमा पेठी ॥१॥ विरुइ मदन चढा राज, जेणें तेणे जीती न जा वे ।। ए आंकणी ॥ शोल श्रृंगार'सजी सा सुंदरी, जरजोबन मदमाती॥ घपलनयन चिहुं दिशि फेरवती, विषया रस रंग राती ॥ वि ॥२॥ चाचर चहूटे चिहुं दिशि जोता, आवतो इषि दीगो॥ मलपंतो ने मोह नगारो, मनशु लाग्यो मीगे ॥ वि०॥३॥ राजकुमार कोश्क डे रूडो, |
-
-
-
-
-
-