________________
सांकळचंद
____[८१]
गायने खावा चारो जोइए, खेतर पंचे आप्यु: हळ कोदाळी साधन जाच्यां, दाटयु में बापर्नु दापुं । राज०० ७
रात दिवस महायत्न करीने, खेड खातर करी वाव्यु: कणबीज बोयां ध्यान भूल्यो हुं ध्यान खेतरतुं में ध्याव्युं । राजक०८
भीष्म दुकाळ पडयो आ वरसे, पाशेर जार न पाकी; चार थई ते गाये खाधी, महेसुल रही गयुं वाकी। राज०० ९
गाय ने विल्ली नाशी गयां बे, कफनी ने हुं पकडायां: वांक नथी कांई मारो साहेब, हुं निर्दोष छु राया । राज०० १०
कफ़नीनी कूडी मायामां, मार में खाधो भारी; योग ध्यान ने भान भूल्यो हुं धिक माया गोझारी । राज०० ११
'जा, कफनी हवे काम न तारु, हवे दिगम्बर थईशं; तजी संसारनी कूडी माया, प्रभुने शरणे जईशुं । राजक० १२
संन्यासीनी वात सुणीने, हाकम विस्मय पाम्यो खेडुत संन्यासीने छोड्या, चिन्तास्वरूप विरान्यो । राज००० १३
छोडी कफनीनी मोटी उपाधि, बगडी बारानी वाजी; सांकळचंद संसार उपाधि, क्रोड गमे रही गाजी। राजक० १४