________________
परिच्छेदः ७ क्रम सं० १४४०मां ज्ञानसागरसूरिजी थया ते पण थावश्यक अवचूरिमां त्रण थुइना विपर्यय देववंदन कहेले.
तेपाठ-नहा तत्रैव स्थमिलोपांते कायोत्सर्गोन क्रियते उबानादिदोषसंनवात् तत आगम्य चैत्यगृहे विपर्यस्तं देवान्वंदित्वाचार्यपाइँऽविधिपारिष्ठापनिकायाः कायोत्सर्गः क्रियते २६ दं गाथादयं अन्यकृतमव्यारख्यातं चेति ॥
॥अस्या अर्थः॥ जे जगाए मृतक वोसराव्यो त्यांज कासग्ग नजीक न करवो मृतक उनुथवानो दोष संनवे माटे त्यांथी आवीने देरे विपर्यये चैत्यवंदन कर, एंटने सदा त्रणथुइ वईमान कहेता हता ते हीयमान कहेवी, पडी आचार्य कने प्रावी अविधिपरत्ववानो कानसग्ग करवो "आयमि"एश्मीप्रने प्रायरणा" ए बे गाथा क्षेपक माटे अमे अर्थ नथी कीधो. एम साहशतकग्रंथमां पण हीयमान थुइ कही, तथा साईशतकनीनाषामां पण हीयमान कही॥इत्यादिक अनेकशास्त्रोमां मृतकसाधु परतववाना अधिकारमा शांतिनिमित्ते एटले उपसर्गहरवाने त्रण थुइ वर्षमानने ठेकाणे हीयमान त्रण थुइ करवी कही पण च्यारथुइन कही जो पूर्वधर पूर्वाचार्योना वारामा च्यार थुश होत तो
