________________
२०२
परिच्छेदः ७ तेपाठ गाथा-आयंमि चेश्यहरं गंतूण चेश्याई वंदिद्या अजिअजय तिन्नि थूई परिहायतित्व कति २७
अर्थ-त्यांची श्रावी देरे जश्ने चैत्यवांदवां, पनी अजिसंतो कहेवो. त्रण थू हीयमान कहेवी. तथा कल्पवृहद्भाष्यमा त्रण थुइ निश्चय करवी कही.
तेपाठ-चेश्यघरूवस्स एवा प्रागम्मुस्सग्गगुरुसमीवंमि अवहिविगिंचणियाए संतिनिमित्तंचथतोतब १ परिहायमाणीयान तिन्निथुइनहवंतिनियमेणं अजियसंतिलगमाश्यानकमसोतहिंनेउ.
अर्थ-चैत्यघरे वा उपाश्रयमा आवीने गुरुसमीपे श्रविधि परिठावणियानो कायोत्सर्ग करवो, अने शांति निमित्त स्तोत्र कहेवू १. परिहयिमान त्रण थुइ नियमे करीने होय. अजितशांति स्तवादिक क्रमथी त्यां जांणवां तथा वली वृहत्कल्पचूर्णिमां पण त्रण थुइ हीय. मान कही .
ते पाठ-साहुणो चेश्यघरे वा नवस्सए वा दिया होघा जश् चेश्यघरे तो परिहायंतीहिं थू हि चेश्याई बंदित्ता आयरिय सगासे रियावाह पमिक्कमिनं अविहिपरिवावणियाए कानसग्गं करेंत ताहे मंगलसंति निमित्तं इत्यादि.
