________________
चतुर्थस्तुतिनिर्णयशंकोद्धारः ५१ माहानिशीथादिकसूत्रमा चैत्यवंदनाविधि. तथा तेना जघन्यादि नवप्रकारना नेद, तथा ते दोना क्रम, संदेषमात्रकरीने कह्याले. तेथी ते चैत्यवंदनाना नेद, विधि, क्रमविशेषे आचरणा, एटले जंबूप्रनवादिक श्राचार्यपरंपराएं प्रावी आचरणा ते पंचांगी तथा पंचांगी अनुसारे प्रकीर्णकादिक आचरणाए जाणी जाय.केमके, सूत्रनासूचनामात्रपणाथी, तेनंना अर्थ, वृत्त्यादिक, पंचांगीअनुसारे, प्रकीर्णकादिकथी जाएया जाय. जेम शिल्पादिकशास्त्र नाव, आचार्यना देखाम्या जाएया जाय, तेम चैत्यवंदनामां मुद्रा न्यास प्रमुख पण, "टीका गुरूणां गुरु;" ए वचनथी वृत्यादिकअनुसारे, गीतार्थाचरणाएं, जांएया जाय. पण स्वयमेव न जाएया जाय. तेमज अन्यवार्ताएकरी, सूत्रनो नाव आचार्य नजरखावे.॥तथा बीजीपण एक वार्ता ॥ अंगोपाग प्रकीर्णक नेदेकरीने श्रुतसागर जे जे ते निश्चयकरीने अपारडे. कुंण ते श्रुतसागरना मध्यने अर्थात् श्रुतसागरना परमार्थने जाणी सके. पोताना प्रात्मामें चाहे जेटनु पंमितपणु मानतो होय तोपण ॥१ए ॥ अवतरण ॥ पोते पोताना आत्मामें अत्यंतपंमितपणुं मानतो होय तोपण वृत्त्यादिक अंग विना एटले पंचांगी विना श्रुतसमद्रना तात्पर्यने न जागीसके, हवे शुन अनुष्टान होय ते आगमनां अंग
