________________
मात्र वापरवा जेटलां वस्त्र राखे छे, आहार पर्ण पोताने अर्थे करता करावता नथी ने सारा आहारनी अनुमोदना पण करता नथी. फक्त गृहस्थने घेर गृहस्थे पोताने अर्थे जे वस्तु करी छे, तेमाथी थोडी वस्तु ले छे अने स्वादनी पण वांछा करता नथी. आत्माने भावता विचरे छे, रात्री दिवस शास्त्राभ्यास करी रह्या छे. विकथा तो जेने करवी ज नथी. एवा महानुभाव महात्मा पुरुषने गुरु मानतो नथी अने आकरा मिथ्यात्वना जोरथी श्रावा पुरुषमा नहि दूषण छतां दूषण आरोपे छे, रात्री दिवस एवा गुणवंतनी निंदा करे छे. वली एवा पुरुषोए प्ररूपेलो जे धर्म, तेने अधर्म माने छे, जेमां हिंसाओ, अविनय, अज्ञानता, विषय तथा पुगलनु पोषण छे तेने धर्म माने छे, ने जे दयामूल, विनयमूल, हिंसानो त्याग, असत्यनो त्याग, चोरीनो खाग, स्त्रीसेवानो त्याग, पैसानो सागए रूप व्यवहार.धर्म तथा पोताना आत्मस्वरूपमा रही राग द्वेषनी परिणतीथी मुक्त थइ सर्व प्रकारे मोहनों नाश करवाने उद्यम रूप जे निश्चयधर्म, तेने अधर्म माने छे. ए मिथ्यात्वमोहनी कर्मना जोरथी बने छे. वली ए मोहनीना जोरथी धन, स्त्री, पुत्र, परिवार, घर, हाट, वस्त्र, पात्र ए पदार्थने जीव म्हारा माने छे ने ते संबंधी जीव अहंकार ममकार विचित्र प्रकारना करे छे ने पाछां नवां कर्म उपार्जन करे छे. ए मिथ्यात्वमोहनी जेने जाय छे, तेने संसार तो दावानल सरखो लागे छे. जेम कोइ माणस वनमा गयो होय ने त्यां चारे पासे आग लागी होय तो तेमांथी नीकलवाना अनेक उद्यम, करे, तेम आ जीव संसारमा रह्यो विचारे छे जे, 'आ धन कुटुंब सर्वे पदार्थ विनाशी छे, संयोगे मल्या छे ने वियोगे जशे. पूर्वकृत कर्म संयोगे जाय छे पूर्वकृत कर्म संयोगे प्राप्त थाय छे. एमां हुँ जे राग धरूंछु तेथी समय समय नवां कर्म बंधाय छे ने म्हारो आत्मा मलीन थतो जाय छे. अनादि कालनो संसारमा रोलाउं छु. ते ए जड पदार्थमा राग धस्यो तेथी, पण आ भवमां तो भवितव्यताना योगे ए सर्वे पर वस्तु ओलखी ए सर्व पदार्थमां निरिच्छकता. करीने ए वस्तुनो संयोग त्याग करवा · योग्य छे. क्यारे ए