________________
तुं, ते दूर थयानी मनोवृत्ति रहे छे. जे जे काम करे छे, तेमां अड कामने जडपणे जाणे , अने आत्माना कामने आत्मापणे जाणे छे. प्रश्नः-१५७ शांतपणुं ते शुं ?
उत्तरः--कोइ शांत पुरुषने उपद्रव करे वा, मारे कूटे, अजोग्य वचन कहे, जे भूल होय ते कहे, कोइ पण अजोग्य काम कयु होय ते कहीने निहे, वा वगर कारणे निदे, तो पण तेना उपर द्वेषभाव न उठे. तेने माग्वाना वा कूड़ां वचन कहेवानो भाव न उठे, तेम तेनुं बूरे करवाना भाव न थाय. कारण के शांत पुरुषे कर्मनुं स्वरूप जाण्यु छे के आ शगरे मार खावा- कर्म बांध्यु छे तो मारे छे. गालो खावानुं कर्म बांध्यु छे, तो गालो दे छे. निंदनिकपणानुं कर्म बांध्यु छ तो निंदे छे. ए जीवो तो निमित्त मात्र छे. एमां ए जीवनो शो दोष छे! एम आत्मामा भावी रह्यो छे. तेथी कोइ एवा जीव उपर खेद आवतो नथी. ने भावे छे के, खेद करीश तो पाछां कर्म बंधाशे. तो पाछां आगल एवां कर्म उदय आवशे, अने समभावे भोगवीश तो ए कर्मनी निर्जरा थशे. वली स्वभाविक तडको लागे छे, टाढ वाय छे, पवन आवे छे, नथी आवतो तो ते सर्वे ऋतुनो स्वभाव जाणी ले, पण तेमां विकल्प न करे. आहार पाणी वस्त्र विगरे जे कंइ खपनि वस्तु नहि मले, तेनो पण जराए विकल्प नथी. मात्र अंतराय कर्मनो उदय विचारी ले. अने पोताना आत्मस्वरूपमांज आनंदित रहे. अनुकूलमा प्रसन्नता नथी, ने प्रतिकूलमा अरति नथी. जडभाव जाणी ले ए पुरुषने शांतपणुं कहीए; माटे उत्तम पुरुषे ए दशा लाववी. प्रश्नः-१५८ दांत ते शुं?
उत्तरः-पंच इंद्रि वश करी छे. कोइ पण इंद्रि मोकली नथी. आ. हार पाणी मात्र शरीरने आधार प्रापत्रा आपे छे. ते जेटलो आधार जोइए, एटलो हरकोइ पुदाल मल्या ते आपे छे. तेमां सारा नबला जोवा नथी. मात्र शरीरने व्याधि उपद्रव न थाय, एवा पुद्गल ग्रहण
