________________
( २११ )
थाय नहि. माटे संसार छोडी संयम लउं तो संसारी कुटुंचनी उपाधी व्यापारनी उपाधी छूटी जाय तो पछी निर्विघ्नपणे ज्ञानाभ्यास थाय पण एटली बधी महारी विभावदशा छूटी नथी तेथी साधुपणुं तो म हाराथी पली शके नहि, त्यारे महारो श्रावकनो धर्म जे रीते बारव्रत रूप कह्यो छे ते मुजब अंगीकार करूं. तेथी जेटली श्रावकनी मर्याद करीश, तेटलं तेटलं निरुपाधिकपणुं थशे. जेम के सामायिक करीश एट ली वार शास्त्राध्ययन करवामां महारं संसारी काम हरकत करशे नहि आखा दिवसनो अथवा अहोरात्रिनो पौषध करीश, त्यारे बघो वखत ज्ञाननो अभ्यास बनी शकशे. वली जेटली जेटली वस्तुओ व्रत लइने त्याग करीश, ते संबंधीनी उपाधीयो महारी टली जशे, ने जेटली जे टली अडनी प्रवृत्ति ओछी थशे एटलुं निरुपाधिक सुख थशे. अनेक प्र arrat विषयनी इच्छाओं थाय छे ते बधी इच्छा तो रोकाती नथी पण् जेटली जेटली रोकाय एटली रोकी स्त्रीना विषय, खावाना विषय, पहे रवाना विषय, संघवाना विषय रात्री दिवस मने थइ रह्या छे, ते बध छोडुं एवी विशुद्धि नथी जणाती; तो जेटला जेटला छूटे ते छोडीने व्रत धारण करूं, एम विचारी श्रावकनां व्रत ले, प्रभु भक्ति करे, प्रभु भक्ति करवा जाय, एटली वार संसारनां कार्य छूटी जाय. वली प्रभु साम बेसी भावना भावे ते भावनानुं स्वरूप ( श्रा चोपडीमा आगल छे ते प्र प्रमाणे ) करी ले. ते भावनाथी घणी विशुद्धि धशे एम धारीने भावे. इहां केटलाएक माणसना मनयां श्रावे छे जे संसारथी राग उतार्यों ने प्रभु उपर राग कर्यो, विषयनो राग छोडी व्रत उपर राग कर्यो तो ए. तो श्रात्माने बंधन छे. पाछो उपाधिमां पडे छे. वली व्रतनो अहंकार थाय बीजा नथी करता तेनी निंदा थाय, विगेरे आवा घणा कारणोथी आ. त्मानी मलीनता थाय छे. ते विषे समजवुं जे संसार उपरथी राग उ तारी प्रभु उपर राग करे छे, ते राग प्रभु उपर न करे तो संसारनो राग कायम रहे तेथी कंइ आत्माने बंधन छूटवानुं नथी. पण घरमा बैठे.
•
י