________________
(१७३ ) तेवारे पाछला भवनुं स्वरूप जाणवामां श्राव्यु तथा देहरा श्रागलथी खसतो नथी. एवा अवसरमां ज्ञानी गुरु पधार्या तेमणे भंसानुं पाछलाभवनुं स्वरूप प्रकाश्यु. तेथी शेठना पुत्रे एक हजारगणुं द्रव्य देवद्रव्यना देवामां प्राप्यु. मेंसाना धणीने पैसा आपीने भंसाने छोडाव्यो. पछी ते असाए अनशन कीधुं ते अनशन आराधीने देवलोके गयो. अनुक्रमे मो क्षे जशे. आ कथा सांभलीने देरानुं साधारणतुं जे जे आप, कयु होय ते तत्काल आप, देरानां उपगरणो उजमणा ओच्छवादिक कारणमा वापरी तेनुं भाडु वरावर नहि आपवाथी लक्ष्मीवतीने जे हानी थइ ते कथा.
लक्ष्मीवती नामे एक बाइ महा ऋद्धीवंत हती ने धर्मवंती हती. ते बाइ देवद्रव्य वापरवाने उजमणादिक पुण्यकार्य घणा आडंबर निरंतर करे; पण देहेराना उपगरणतुं भाडं थोडं मूक्यु, श्रावक धर्म उत्साहवंतपणे आराधी मरीने देवलोके गइ, पण हीन बुद्धिए करी भाडु ओडु आप्यु एथी रीन जातीनी देवांगनापणे उपनी. अनुक्रमे त्यांथी'चवी धनवंत अपुत्रीआ शेठने त्यां पुत्रीपणे उपनी. तेनो गर्भ रह्यो तेथी माताना श्रीमंत उत्सवमां परचक्रनो भय उत्पन्न थयो. तेथी प्रोत्सव बराबर थयो नहि. वली जन्म ओत्सवादिकने विषे राजाने घेर शोकनी उत्पती थइ. पिताए घणा घणा आडंबरे काम आरंभ्यां ने निष्फल गया. वली मणीरत्ने सुवर्णनां घरेणां कराव्यां. पण पहेरवाने समर्थ थइ नहि. कारण के, चोरादिकनो भय उत्पन्न थयो. वली भोजन वस्त्रादिक पण भोगववानो वखत श्राव्यो नहि; कारण जे पूर्वला कर्मना योगे शोक आवीने पड्या. एवी रीते कोई पण काममा उत्साह पूरो थयो नहि. सारे पिताए पुत्रीना विवाह महोत्सवमां मोटा आडंबरे लग्न करवा आरंभ कर्यो तो लमना निकट दिवसे माता मुइ. तथा लग्न पण उत्साह रहित थयां. पछी सासरे गइ, त्यां पण गइ सारथी पूर्वली पेरे नवा नवा भय, शोक उत्पन्न थया, तथा सासरे पण मनोवांछित भोग सुख भोगवायां नहि. तेथी बाइ घणी उदास थइने संवेग पामी तेणे केवलज्ञानी महाराजने पूछ्यु. केवल.