________________
(१३) भगवंत तथा कोइ ठेकाणे धर्माचार्य जेनाथी धर्म पाम्या छे, तेने पण भ गवान् वंदनमा वंदन करवं. माटे भगवानने वांदती तखते भगवान् तथा धर्माचार्यने उपयोगमा लेवा, प्राचार्य तथा उपाध्याय साधु ए चारेने वंदन करवू. पछी इच्छाकरी भगवान् पसाय करी समस्त श्रावकने वांद? श्रावकने वांदवा सारु पडिक्कमणा हेतुमितमा तथा धर्मसंग्रहमा तथा ज्ञानविमलसरिनी करेली पडिक्कमणानी विधिनी सझायमां पण छे. ते सझायमालानी चोपडीमा पाने २०४ मे छे. वली प्रवृत्ति पण केटलएक ठेकाणे छे. ए रीते वंदन करी रह्या पछी देवसि पडिक्कमणे ठाउं ? एटले हवे देवसि प्रतिक्रमण शरु करुं छु. दिवसना पापर्नु सामान्यपणे, मिच्छा मिदुक्कडं देवा देवसिप्रदुचितिअ कह्या पछी करेमिभंते कही एटले पहेलो आवश्यक शरु थयो. ते पहेलो सामायिक आवश्यक छे ते वारंवार कहेवानी मतलब एटली छ जे पडिक्कमणुं करवु छे ते समता परिणाम रही ने करवु छे. वारंवार करेमिभंते कहेवाथी समतानी वृद्धि थाय छे. पछी देवसि अइयारोकओ कही तस्सउत्तरी कही आठ गाथानो काउसग्ग करखो, तेनु कारण जे आगल पाप आलोवq छे. ते काउस्सग्गमा रही संभारी काढवू. ते सारु काउसग्ग करवो. पछी लोगस कहेवो. ए बीजो आवश्यक छ, चोवीसच्छा नामे एटले चोवीश प्रभुना गुणग्राम करवा छे, पछी मुहपत्ति पडिलेहवी. पछी गुरु आगल पाप आलोवq छे ते गुरुने वंदन करवू जोइए. ते सारु द्वादशावत वंदन करवू, ए त्रीजो आवश्यक. पछी देवसी आलोवq कहि, सामान्य रीते आलोववा रूप दे. वसि अइआरोको कहे, ते पछी गमणागमण अढार पाप स्थानक आलोवे. पछी वंदितु कहेवामां मंगल अर्थे पहेलो नवकार भणवो, समभाव वधारवाने करेमिभंते कहेवी. सामान्य आलोववा रूप देवसि अड्यारोक
ओ कहेवो, पछी विस्तारे पाप आलोववा वंदितु कहे. ते चोथो श्रावश्य क. समता परिणामथी स्थिरताए कहे, जे जे अतिचार आवे तेमां दूपण लाग्यु होय तो तेनी निंदा करवी, महा वैराज्यभाव लावीने पापन, आ
