Page Text
________________
( १२३ ) ली शकतो नथी. तेथी वधारे विशुद्ध थतो नथी तेथी थोडा सिद्धिने पामे छे. तापस प्रमुखे अज्ञानपणे पण वैराग्य श्राव्याथी संसार छोड्यो छे पण यथार्थ बोध थयो नथी तेथी अन्य दर्शनमां पडी रह्या छे, पण भवितव्यताने बले सहजे खोटा दर्शननो मार्ग जोवाथी ते खोटो मालम पड्यो. ने जे वस्तु सर्वज्ञे जेम बतावी छे तेवी मनमां साची लागी तेथी खोटी वस्तु उपरथी चित्त खशी गयुं. साचा पदार्थ जे नवतत्व ते जेम
म उपयोगमां आया, देवनुं स्वरुप उपयोगमां आव्युं ते प्रमाणे ध्यानादिकमां कुशल थया. द्रव्यथी संसार खोटो जाणी छोड्यो हतो ते हवे भावी खोटो समजायो. पोताना आत्मिक सहज भावमां रहेवुं ते ज प्रिय थयुं. एवी रीते ध्यान करवुं सुगम पडयुं तेथी गृहस्थ करतां अन्य लिंगे सिद्ध वधारे थाय. तापसोए अज्ञानपणे जो संसार छोड्यो न होय तो गृहस्थनी पेठे तेने पण मुश्केल पडत. ए उपरथी विचारवानुं छे जे अन्यलिंगे पण त्यागथी गुण थाय छे, तो जैननी तपश्चर्यानो अभ्यासछे ते अनुक्रमे केम गुणने न जोडे ? माटे धर्मनो अभिलाष छे, ते गुणदायक छे, पण केटलाएक एवी क्रिया करी अहंकार करे जे आपणे तो बराबर ज करीए छीए, बहु भणीने शुं काम छे? श्रापणे थोडा ज्ञानथी बस छे. वली कोइ समजावे हे जे ज्ञानाभ्यासनो उद्यम करवा कहे छे छतां पण ज्ञानाभ्यास करता नथी. प्रभुनी आज्ञा अराधवानी बुद्धि नथी जे जे वस्तुनो बोध नथी ते मेलववानी इच्छा नथी, केवल लोकरंजननें अर्थेज करे छे तेने तो उपदेशमालामां कहां छे, तेम ज तप निष्फल था य. या लोकनी वांछावाला प्राये देवलोकादिक मल्याथी देवताना सुखनो अभिलाष छे तेमां लुब्ध थइ जाय एटले धर्म करवुं दुर्लभ पडे. वास्ते जेम बने तेम वांछा तो घटाडवी पण त्यागभावथी विमुख करवा न हि. निकट साधन तो प्रभु श्राज्ञाए वर्त्तनुं ते ज्ञान सहित करवुं. कदापी नथी बनतुं तो ज्ञान सहित, आज्ञा सहित करवानो अभिलाष राखवो. एज उत्तम पुरुषनुं काम छे. जैननी जे जे क्रिया छे तेनो अभ्यास कर
| SR No. | 010830 |
| Book Title | Prashnottar Ratna Chintamani |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Anupchand |
| Publisher | Jain Prasarak Gyanmandal |
| Publication Year | 1906 |
| Total Pages | 300 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 11 MB |