________________
भीखारीनो खेद भाग २.
७९
महा राजरीद्धिने पाम्पो छे; सुंदर वस्त्राभूषण धारण कर्या छे; देश आखामां पोताना विजयनो डंको बागी गयो छे समीपमां तेनी आना अवलंबन करवा अनुचरो उभा थइ रह्या छे ; आजुबाजु छडीदारो खमा खमा पोकारे छे; एक रमणीय महलमां सुंदर पलंगपर तेणे शयन कर्यु छे ; देवांगना जेवी स्त्रीओ तेना पग चांपे छे; पंखाची एक बाजुयी पंखानो मंद मंद पवन ढोळाय छे; एवा स्वनामां तेनो आत्मा चढी गयो. ते स्वप्मना भोग लेतां तेनां रोम उसी गयां. एवामां मेव महाराजा चढी आव्यो ; वीजfter यत्रकारा थवा लाग्या. सूर्य वादळांथी ढंकाइ गयो ; सर्वत्र अंधकार पथराड़ गयो; मुगलधार वर्षाट थो एवं जणायुं अने एटलामां गाजवीजधी एक मवळ कडाको थयो. कडाकाना अवाजथी भय पामीने ते पामर भीखारी जागी गयो.
शिक्षापाठ ४२. भीखारीनो खेद भाग २.
जुए छे तो जे स्थळे पाणीनो खोखरो घडो पड्यो हतो ते स्थळे ते घडो पच्यो छे ज्यां फाटी टुटी गोदडी पढी हती; त्यांन ते पढी छे. पोते जेवां मलिन अने फाटेलां कपडां धारण कर्या हतां तेवां ने तेवां ते वस्त्रो शरीर उपर छे. नथी तळभार वच्युं के नथी जवभार घटयुं.
