________________
२२
श्रीमद् राजचंद्र प्रणीत मोक्षमाला.
सत्य-प्रिय जिज्ञासु, ते भाविक मोक्ष मेळववानी परम आशाथी ए देवोने भजे छे.
जिज्ञासु-कहो त्यारे, एथी तेओ उत्तम गति पामे एम तमारूं मत छे ?
सत्य-एओनी भक्तिवडे तेओ मोक्ष पामे एम हुँ कही शकतो नथी. जेओने ते परमेश्वर कहे छे तेओ कई मोक्षने पाम्या नथी तो पछी उपासकने ए मोक्ष क्यांची आपे शंकर वगैरे कर्मक्षय करीशक्या नथी अने दूपणसहित छे एथी ते पूजवायोग्य नथी.
जिज्ञास-ए दूषणो कयां कयां ते कहो ?
सत्य-अज्ञान, निद्रा, मिथ्याल, राग, द्वेष, अविरति, भय, शोक, जुगुप्सा दानांतराय, लाभांतराय, वीांतराय अने उपभोगांतराय, काम, हास्य, रति, अने अरति ए अढार दूषणमांनुं एक दूषण होय तोपण ते अपूज्य छे. एक समर्थ पंडिते पण का छे के, 'परमेश्वर छउँ' एम मिथ्या रीते मनावनारा पुरुषो पोते पोताने ठगे छे, कारण पडखामां स्त्री होवाथी तेओ विषयी ठरेछे शस्त्र धारण करेला होवाथी द्वेपी ठरे छे. जपमाळा धारण कर्याथी तेओ चित्त व्यग्र छ एम सूचवे छे, 'मारे शरणे आव, हुं सर्व पाप हरी ल' एम कहेनारा अभिमानी अने नास्तिक ठरे छे. आम छे तो पछी
