________________
मोक्ष मुख.
१४१ त्यारें अनंत मुखमय मोक्ष सबंधी तो उपमा क्याथीज मळे? भगवानने गौतमस्वागीए मोक्षना अनंत मुखविपे प्रश्न कर्यु त्यारे भगवाने उत्तरमां की, गौतम! ए अनंतमुख हुंजा' छउं; पण ते कही शकाय एवी अही आगळ कंइ उपमा नथी. जगत्मां ए सुखना तुल्य कोइपण वस्तु के सुख नथी, एम वदी एक भीलनुं द्रष्टांत नीचेना भावमां आप्यु हतुं.
एक जंगलमा एक भद्रिक भील तेनां वाळवचा सहीत रहेतो हतो. गहेर वगेरेनी समृद्धिनी उपाधिनुं तेने लेश भान पण नहोतुं. एक दिवस कोई राजा अश्वक्रीडा माहे फरतो फरतो त्यां नीकली आग्यो; तेने बहु तपा लागी हती; जेथी करीने सानवहे भील आगळ पाणी माग्यु. भीले पाणी आप्यु. शीतल जलथी राजा संतोपायो. पोताने भीक तरफयी मळेला अमूल्य जनदाननो मत्युपकार करवा माटे भीलने समजावीने साथे लीधों. नगरमां आव्या पछी तेणे मीलने तेनी जींदगीमां नहीं जोयेली वस्तुमा राख्यो. सुंदर महेलमां, कने अनेक अनुचरो, मनोहर छत्रपलंग, अने स्वादिष्ट भोजनयी मंदमंद पवनमां, सुगंधी विलेपनमां तेने आनंद आनंद करी आप्यो. विविधं जातिनां हीरामाणेक, मौक्तिक, मणिरत अने रंग वेरंगी अंमूल्य चीजो निरंतर ते भीलने जोवा माटे मोकल्यां करे; वागवगीचामा फरवा हरंवा मोकले. एम राजा तेने मुख आप्यां करतो हतो. कोइ रात्र वर्धा मुह रयां हता, त्यारे ते भीलने वाळवचा
