________________
"पण ज्ञानादिनी जे न्यूनता रे, . "तेतो त्रण्ये काळेज अभेद-मूळ०
कती पुरुप श्रीमद् राजचंद्र. रुपियो राखवानी कोथली काळक्रमे घसाइ जीर्ण थइ नाश पामे, तेने साटे नवी कोथळी आवे, पण एनी अंदर रहेल रुपियो तो तेनो तेज, तेम कालक्रमे नवा नवा संप्रदाय थाय, एक संप्रदाय लोप थइ तेनी जगोए बीजो उत्पन्न थाय, क्रियामां फेरफार-रुपांतर थाय, पण ते वधानो आधार, सामान्य अवलंबन तो परापूर्वी चाल्यो आवतो ज्ञानमार्ग, अनादि काळधी सत्पुरुपोथी, महात्माओथी उत्तरोत्तर उतरी आवतुं तत्त्वज्ञान, तेनुं गर्मित गूढ रहस्य जे ज्ञान ते तो एकज.
आ ग्रंथ तत्व पण रुपियो छे, अर्थात ए ज्ञान मुख्य छे, एनो गर्भ ज्ञानछे; अने तेथी ते गमे ते देशकाळमाँ ते ते देशकाळनी भापामां तत्त्वनिज्ञासुओने तत्त्वाववोधनां कारणरुप थशे. श्रीमन् कता पुरुपे प्रथमावृत्तिनी प्रस्तावनामां, तेनी मुखमुद्राना मथाळेज पूर्ण विचार करी आभविष्य-भाखेलं छे. जैनोमां जुदा जुदा संप्रदाय, गच्छ भेद छतां आ मोक्षमाला सामान्य बोधनुं कारण थयेल छ, ए ए संभावनाने विचारपूर्वक भविष्य घाणीने सत्य ठरावे छे.
पहेली आरति संवत् १९४३-४४मां वहरि पडी हती. वीजी आवृत्ति संवत् १९५७मां प्रगट थइ अने त्यार पछी आत्रीजी आत्ति लोक सेवामांरजु थायछे, ए आग्रंथनी
