________________
८६ श्रीमद् राजचंद्र प्रणीत मोक्षमाळा. शिक्षापाठ ४६. कपिलमुनि भाग १.
कौसांबी नामनी एक नगरी हती. त्यांना राजदरबारमां राज्यनां आभूषणरूप काश्यप नामनो एक शास्त्री रहेतो हतो. एनी स्त्रीतुं नाम श्रीदेवी हतुं तेना उदरथी कपिल नामनो एक पुत्र जन्म्यो हतो. ते पंदर वर्षनो थयो त्यारे तेना पिता परधाम गया. कपिल लाडपाडमां उछरेलो होवाथी कंइ विशेष विद्वता पाम्यो नहतो, तेथी एना पितानी जगो कोइ वीजा विद्वानने मळी. काश्यपशास्त्री जे पुंजी कमाइ गया हता ते कमावामां अशक्त एवा कपिले खाइने पूरी करी. श्रीदेवी एक दिवस घरना वारणामां उभी हती त्यां वे चार नोकरो सहित पोताना पतिनी शास्त्रीयपदवी पामेलो विद्वान जतो तेना जोवामां आव्यो. घणां मानी जता आ शास्त्रीने जोइने श्रीदेवीने पोतानी
स्थितिनुं स्मरण थइ आयुं. ज्यारे मारा पति आ पदवीपर हता त्यारे हुं केतुं सुख भोगवती हती ! ए मारूं सुख तो गयुं परंतु मारो पुत्र पण पुरुं भण्यो नहीं. एम विचारमां डोलतां डोलतां तेनी आंखमांथी दड दड आंसु खरवा मंड्यां. एवामां फरतो फरतो कपिल त्यां आवी पहोंच्यो ; श्रीदेवीने रडती जोइ तेनुं कारण पूछयुं. कपिलना बहु आग्रहथी श्रीदेवीए जे हतुं ते कही बतान्युं पछी कपिल बोल्यो “जो मा ! हुं बुद्धिशाळी छडं, परंतु मारी बुद्धिनो उपयोग जेवो जोइए तेवो थइ शक्यो नथी. एटले विद्या
