________________
श्री महावीरस्वामी चरित्र.
( ३७ ) पीते बने बलदो अनशन करें। श्रने शेग्ना मुखश्री पंच नवकार सांगली काल धर्म पामीने नागकुमार देवतापणे उत्पन्न थया ते एज कंबल ने संबल देवतान के, जेम प्रजुने सुदंष्ट्रयकी थयेला नृपसर्गो अवधि ज्ञानयी जाली भक्ति पूर्वक तत्काल त्यां प्रवीने निवारघा.
हवे प्रभु गंगाने तीरे इर्यावही प्रतिक्रमी जेटलामां चाल्या तेटलामां पावल of को एक सामु शास्त्रनो जाए पुष्प नामनो पुरुष आव्यो. ते त्यां सार्गने विषे चक्र, ध्वजा, अंकुश विगेरे श्रेष्ट लक्षण युक्त प्रजुनां पगलां जोइ विचारवा लाग्यो के, "आ कोइ चक्रवर्ती जाय बे." एम धारी ते प्रजुनी पाबल चाल्यो. पी ते अनुक्रमे प्रतुनां पगलां जोतो जोतो स्थूणा नामनी नगरीये पहोच्यो. त्यां तो तेणे नगरनी बहार वस्त्र रहित कायोत्सर्गे नजेला मनुने जोया एटले तो ते विचारवा लाग्यो के, “ अहो ! म्हारुं सामुदिक शास्त्र वृथा थयुं." आ प्रमाणे ते पुष्प खेद करतो हतो, एवामां ते वात अवधिज्ञानथी जाली इं त्यां आव्यो ने प्रभुने प्रणाम करी पुष्पने कहवा लाग्यो के, " हे पुष्य ! तुं वृया खेद न कर. कारण, ए धर्म चक्रवर्ती बे. एमना शरीरने विषे पण गायना दुध समान नज्वल वर्णवाला धर्म चक्रवर्तीनां चिन्हो बे.” आवां नां शुद्ध वचन सांजली अत्यंत प्रसन्न ययेलो पुष्प श्री वीर प्रजुने जक्तिथी प्रणाम कपोताने घरे गयो.
दवे बीजा चोमासाने विषे प्रभु राजगृह नगरमां वणकरनी शालाने विषे रह्या. त्यां कोइ एक पृथ्वी नपर जमतो अने जेणे दाथमां चित्रनो पह धारण करो दतो एवो मंखलीना पुत्र गोशालो प्रथम श्राव्यो हतो. गोशालानी उत्पत्ति एम बे के सरवण नामना सन्निवेशने विषे मंखलि नामे कोइ मंख रहे तो दतो, तेने सुना नामे वहाली स्त्री हती. एक दिवस ते सुनाये को एक ब्राह्मणनी घणी गायोवाली गोशालामां पुत्र प्रसव्यो. ते उपरथी माता पिता पुत्रनुं नाम " गोशाल" पारुयुं.
7
पी विशुद्ध अध्यवसायवाला प्रजुने मासखमणे विजय शेठे हर्षथी कूर विगेरेी पारं कराव्यं एटले तेना घरने विषे पंच दिव्य प्रगट थयां. ते जोड़ने आश्चर्य पामेला गोशाले तीर्थपति एवा श्री वीर प्रजुने कह्युं के, " हुं आपनो शिष्य बुं.” पबी वीजा पारणाने विषे श्री जिनेश्वर प्रजुने श्रानंदथी रोमांच