________________
(४७६) ऋषिममलयत्ति-पूर्वाई. ते राजकुमारली प्राप्तिने फुर्खन मानवाशी अति खेद पामेली कुंती मृत्यु पाम.. वानी श्चाथी फट क्रीलावनमां गइ. त्यां ते राजकुमारी हाथ जोमीने “हे कुलदेवता! उलन पतिवाली अने शरणरहित एवी हुं तमारी प्रार्थना करीने अाजे मरण पामुं.” एम कहीने तेणे पोताना कंग्ने विषे पास बांध्यो.पठी जेटलामां ब्रमश्री पीमा पामती कुंती पोतानां चित्तमां पांमुराजानुं स्मरण करती उती लटकी तेटलामां मुशना प्रत्नावश्री पांसुकुमार “हे प्रिये ! तुं वलात्कार न कर ! न कर !! त्हारा पुण्यने लीधे हुं पांमुकुमार पोतेज अहिं श्रावी पहोच्यो ." आ प्रमाणे कतो एवो पांमु त्यां आवी पहोच्यो अने तत्काल तेणे पोताना हाथी कुंतीना कंठपाशने दी नाख्यो. पोताने वहालो पति पांसुकुमार प्राप्त थयेलो जागी परसेवा अने रोमांचादिकथी पोताना शरीरने विपे वहु नावने वृदिपमारुती कुंती अत्यंत हर्ष पामी. पनी सतीपणाने चती एवी हर्पवंती कुंतीये सखीयोए आणेला योग्य नपचारथी गांधर्वविवाहवझे पांमुराजानो पाणीग्रहण कस्यो. पठी तेज वखते त्यां संनोग करवाश्री ऋतुस्नानवाली कुंतीये दैवयोगटी गर्न धारण कस्यो अने ते वात अवतंसिकानामनी दासीये पांमुराजाने कही. पठी पोतार्नु कार्य सिह अयुं एटले पांमुकुमार मुज्ञना योगयी पोताना देशमा गयो अने गर्न धारण करती एवी कुंतीने तेनी सखीयोए गुप्तरीते राखी. जेम रोहणाचल पर्वतनी नूमि गोपवी राखेला रत्नने वेगश्री प्रगट करे तेम निरंतर धावमाता अने सखीयोए गोपवी राखेली कुंतीये अवसरे एक पुत्रने जन्म आप्यो. लजायी मन विना ते पुत्रने कुंतीये एक कांसानी पेटीमां मूकीने पोतानी सखीयोनी पासे ते पेटीने गंगाना महा प्रवाहमा तणाती मूकावी. अनुक्रमे गंगाना महा प्रवादमां तणाती ते पेटी दस्तिनापुरनी पासे आवी पहोची. त्यां सवारे स्नान करखा गयेला नागसारधीये ते पेटी ल लीधी. पठी जेम वादलाश्री निर्मुक्त श्रयेला मृर्यने जो चकलो दर्प पामे तेम पेटी नघामवाथी वालकने जो दर्प पामेला सारथीये ते कुमारने पोताना पुत्रनी पेठे मानी पोतानी स्त्री रा. घान सांप्यो. मातापिताए तेनुं "कर्ण" नाम पामयं. अनुक्रमे वृद्धि पामेलो
ने गुणाना स्थानरूप ए नागसारणीनो पुत्र [कर्ण] वृतराष्ट्र नूपतिने बहु मालो पमची,