________________
पांमव चरित्र. (४० ) क्रीमावन, पोतानी सखीयोनी वार्ता अने कुतुहल इत्यादि अनेक स्थानोथी पोतानां मनने खेंची लक्ष फक्त पांमुराजाने विषेज धारण करयु. कांबे केपूर्वनवमां जे माणसने जेनी साथे शुन्न अथवा अशुन्न जेवो मेलाप थयो होय ते माणसने आ नवमां तेना दर्शनथी अथवा तो तेने सांजलवाथी वहु प्रीति थाय जे.
हवे पांमुकुमार कुंतीना वियोगथी पोताने घरने विषे सुख न परवाने सीधे वनमा फरतो हतो, एवामां तेणे लोहमयबाणथी विधायेला अने मूळ पामेला को पुरुषने दीगे. वली तेणे ते पुरुषनी पासे पमेनुं एक खम् दी. पछी तो दयाथी नींजा गयेला चित्तवाला अने कुंतीना वियोगःखने नूली गयेला पांमुकुमारे ते पुरुषने देखवा मात्रथीज पोताना चित्तमां “आ कोण
?" एम विचार करवा मांझयो. वली ते खमुनी उपर पमेली बे औषधोनने जो अने तेना महिमाने जागी दयावंत पांमुकुमारे ते पुरुषने एक औषधीवमे शयरहित अने बीजीवमे घा रहित कस्यो. पठी "तुं कोण ने अने हारी श्रावी अवस्था केम थर ?” एम पांमुकुमारे पुग्युएटले ते पुरुषे कडं के, “हे सुन्नग! हुं अनिलगति नामे विद्याधरोनो प्रौढ समृध्विालो तथा महा प्रतापवालो राजा ई. कामदेवने वश श्रयेला अशनीवत विद्याधरे बलथी म्हारी प्रा. । णप्रियाहरण करयु. हुं तेनी पाउल जवा लाग्यो एटले महाकोपथी नरपुर थयेला ए विद्याधरे तुरत मने आवी अवस्था प्रत्ये पहोचाभ्यो. हे महानाग! एज वखते निष्कारण नपकारी एवा तमे म्हारा नाग्ययोगथी अहिं आवी पहोच्या. जे दयाश्री जीजायेला चित्तवाला तमोए मने आ मरणांत सुःखकारी कष्टथी मूकाव्यो. हे नाइ ! जीवितदान आपनारा तमोने हुं शुं झट प्रत्युपकार करूं ? हे राजन् ! आबे औषधी अने आ मुश ए बने वस्तुनने गृहण करो. हे बंधो ! तमे आ मुशना योगथी इष्टस्थाने शीघ्र पहोची शकशो. वली तमे ज्यारे मने संन्नारशो त्यारे हुं आपनी पासे हाजर यश.” आ प्रमाणे ते विद्याधर पांसुकुमारने कहीने पोताने स्थानके गयो अने विद्याधरना
गुणथी हर्ष पामेलो पांमुकुमार पण ते विद्याधरने तथा कुंतीने पोतानां चि___ 'तमा वारंवार स्मरण करतो तुरत पोताना नगरप्रत्ये आव्यो.
. हवे को एक दिवस पांमुना वियोगःखथी आकुलव्याकुल थयेली ....
