________________
( ३१२ )
ऋषिमंगलवत्ति-पूर्वा ६.
पूर्ण नेऊरता मदवाला हाथीनी पेठे दान प्रापवामां प्रवीण एवं गजपुर नामे नगर बे. ते नगरमां शत्रुने अति दीन बनावनारो श्रदीनशत्रु नामनो राजा बलिराजाने बंधन करवामां प्रविण एवा कृष्णनी पेठे उत्कृष्ट संपत्तिवालुं राज्य करतो इतो.
आ वखते श्रेष्ठ एवी मिथिला नगरीने विषे श्री कुंभराजानो पुत्र जे म लिकुमारीनो न्हानो जाइ यतो हतो ते मल दिन्नवरकुमार नत्कृष्टपणे वर्ततो हतो. एक दिवस ते राजकुमारे चित्रशाला बनाववा माटे अद्भुत चिताराने पोताना सेवको मोकलीने बोलाव्या. पबी तुरत आवेला ए चितारानने मल्ल दिन्नवर कुमारे चित्रशालाना जूदा जूदा जागो चितरवा माटे सोंप्या. सर्वे चितारान, पोतपोताने सौपेला चित्रशालाना जागोने सुवर्णनी सूक्ष्म रेखावाला मनोहर स्वरूपथी चितरवा लाग्या. तेनुमां को एक चितारानो युवान पुत्र देवताश्री प्राप्त थयेला वरदानने लीधे चित्रकलामां एवो प्रवीण हतो के, ते कोइ पण स्त्री विगेरेना थोमा अंगने जोइने सर्व मूर्त्ति चितरी शकतो हतो. एक दिवस ते चिताराना पुत्रे, पमदानी अंदर रहेली श्री मल्लिकुमारीनो मासिक्य रत्नना सरखो सुशोभित एवो पगनो अंगुठो दीगे. पठी तेणे पगना अंगुठाने जोवा नपरथी तुरत श्री मल्लिकुमारीनुं अद्भुत रूप यथार्थपणे उत्तम रंगोश्री चित्तर. पी चितारानुए सर्व चित्रशालाने चितरीने हर्षथी मल्लदिन्नवर कुमारने जाहेर करयुं. राजकुमारे पण ते जोवाथी प्रसन्न यइने तेनने वहु यापी संतोष पमाया.
एक दिवस मल्लदिनवर कुमार प्रातः कृत्य करी वस्त्राभूषणने धारण करवा पूर्वक पोतानी धावमाता ने प्राणप्रियानी साधे चित्रशालामां श्राव्यो. त्यां तेले वाव्य, कूवा, सरोवर, समुझ, पर्वत, नगर, हाथी, घोमा, वन, म्होटी सेना, रथ, पद्म, ने स्त्री पुरुषानां जोडलां, इत्यादि नेत्रने आश्चर्य करनारां श्रनेक चित्रो जोतां जोतां दूरथी श्री मल्लिकुमारीना चित्ररूपने जोयुं. ते ते रंगना यो
श्री खरखर मल्लिकुमारीना समान ते चित्रने जोइने मल्लदिनवर कुमारने ते वखते " या मल्लिकुमारी पोते भी वे " एम चांति थइ. राजकुमार ल डाने सीधे तुरत पाठो वल्यो एटले प्रेमपूर्वक धावमाताये मधुर वचनथी क. " हे वत्स! जेम कायर सारास जयने लीधे रणनमिने जो दूरथी नासी