________________
श्री मलिनाथ चरित्र. ( 0) ताने घरे जई पोतपोताना बंधुनने तथा कुटुंबने आ वात निवेदन करी अने पोता. , ना म्होटा पुत्रने घरबार सोपीने पछी चारित्र लेवा माटे पालखीमां बेसीने 'अहिं आवो.” आम पोताना मित्रोने प्राज्ञा करी अने गुणोए करीने उत्तम एवा पोताना पुत्र बलन्नने राज्याभिषेक करी महाबल राजा पोते चारित्र लेवाने तैयार अयो. उए मित्रो पण त्यां श्राव्या एटले पनी हजारो मनुष्योए उपामेली पालखीमां बेसी वाजींत्रोना शब्दोथी दिशाडने गजावी देतो महाबल राजा हर्षदी पोताना मित्रो सहित नगरीथी बहार नीकली नद्यानमा स्थविर साधुननी पासे आव्यो, त्यां ते सर्वे जगाये तपस्या लीधी. पनी परस्पर धर्मरागने धारण करनारा ते सर्वे साधुन, विधि सहित एकादशांगीनो थ न्यास करी बहुश्रुत थया. वली तेनए “जे साधु छ, अध्म, दशम विगेरे | घोर एवा तपy आचरण करे ते बीजाए पण कर." एवी परस्पर प्रतीज्ञा 'करी. ते सर्वेमां म्होटा अने नपशमना समुप महावल मुनि पोताना चिसमां विचार करवा लाग्या के, “तपमा समान रीते रहेनारा एवा श्रमारी कीर्ति पण लोकमां सरखी रीतेज थशे. वली अमारामां कोइ पण मुख्य अमुख्यनुं ज्ञान धरावतो नथी, माटे आ सर्वे साधुनश्री हुं वधारे तप करूँ के, जेथी लोकमां ते सर्वे करतां म्हारी प्रशंसा वधारे थाय.” आवी रीते वीचार करीने इंश्योने वश्य राखवामां तत्पर एवा ए महाबल मुनिये अधिक अधिक तपश्चर्या करवा मांमी. अहो ! धिक्कार ले के, जे म्होटा पुरुषोने पण निश्चे मोह याय !! निरंतर उत्तम रीते मोक्ष सुखना साधनरूप अति निर्मल चारित्रने विषे पण ए शमन्नाववाला महाबल मुनिने मायाकलंक प्रयु. जो के सर्व आगमने जाणनारा अने ममता रहित ए महाबल राजर्षिये तीर्थंकर नक्ति विगेरे विश स्थानकथी प्रकट जिन नाम कर्म नपार्जन करा, तो पण तेमणे ते वखते मायातप करवाथी स्त्रीनामकर्म बांध्यु. साधुनने अनुक्रमे बार पमिमा आराधन करवानुं कर्तुं ने ते पण त्रण गुप्ति अने चार समितिमां - सक्त चित्तवाला ते साते मुनीश्वरोए प्राराधी. तेमज लघुवृत्ति अने सिंहनिक्रीमित नामर्नु तीव्र तप करयुं. वली तेनए बीजा पण तीव्र तप कत्यां. पठी उर्बल प्रश् गयेला अंगवाला ते साते साधुन पोताना आयुष्यना अंतने जाणी तथा न पाली शकाय तेवा चारित्रने जाणी शमनावने धारण करवा पूर्वक