________________
श्री पद्म बलदेव चरित्र. (२६५ ) तुरत . प्रणाम करीने कहेवा लाग्या." हे पिता ! सुमित्राना पुत्रनुं मृत्यु संसार थकी अत्यंत नय पामता एवा अमे बन्ने नाइयो हवणां आपनी . ल सुगुरु पासे दीक्षा अंगीकार करीशुं." आ प्रमाणे पितानी रजा सर्वनो संग त्यजी दइ बन्ने नाइयोए वनमा आवी सुधाघोष मुनि पासे दीक्षा लीधी. अनुक्रमे नग्रनाववाला ते बन्ने बंधु मोक्षपदने पाम्या. पठी बंधुना मृत्युना अने पुत्रोनी दीवाना शोकथी विमंबित मनवाला राम, वारंवार मूळ पामवा पूर्वक विलाप करवा लाग्या. “हे बंधु ! में त्हारो कांश पण अपराइ कस्यो नथी, माटे प्रसन्न थइ म्हारा सामु जो. हे प्रिय ! मने नतर आप के, जेथी हुं क्षणमात्र जीवं. म्हारा कोरपणानो तुं जरापण विचार करीश नहि. वली हे ना! तुं मौन धारण करीने रहेलो होवायी अने प्रेमना स्थानरुप पुत्रोए त्यजी दीधेलो होवाली हुं निश्चे पांखो विनाना पतीनी पेठे मृत्यु पामीश." या प्रमाणे विलाप करता, अत्यंत विह्वल थयेला, पोताना बंधु सामे एक दृष्टीथी जोइ रहला, दीन बनेला अने शोकथी पीमा पामेला रामने विन्नीषणादि सर्वे जूपतियो सध्चनथी प्रतिबोध देवा लाग्या. “हे प्रत्नो! आप सर्वे धीर पुरुषोने विषे धुरंधर अने नत्तम विवेकवंत पुरुषोना मुकुटरुप बो, माटे स्वनावधीज नत्पन्न श्रयेला शौर्य गुणने धारण करो अने अन्य प्रकृतिनो आश्रय त्यजी द्यो. हे प्रनो! तमे वृथा खेद शा माटे करो गे? ा परलोक प्रत्ये गयेला पोताना बंधुनुं नर्वदेहिक करो." तेजनां श्रा वां वचनथी कोपव्याप्त नेत्रवाला रामे तेमने कडं. “अहो! आ म्हारो वंधु जीवतां उतां मृत्यु केम पाम्यो कदेवाय ? निश्चे खल एवा तमे जुटुं बोलो गे.अरे ! तमे अग्निमां पेसीने मृत्यु पामो अने श्रा म्हारा बंधु तो दीर्घायुव्यवाला थान." रामे फरीश्री लक्ष्मणने कां. “हे बंधो! चालो आपणे अन्यदेश प्रत्ये जश्ए. धीर पुरुषोना मध्ये वीररुप हे लक्ष्मण ! हवे हुँ खल मनुष्योना जेवा तेवा शब्दोने श्रवण करी शकतो नश्री." श्राम विलाप करता राम, लद मणने पोताना स्कंध उपर बेसारी अन्यस्थले चाल्या गया. राम क्यारेक लक्ष्मणने सूदम वस्त्रथी आबादित करेली शय्यामां सुवारता, क्यारेक चंदनथी सुवासीत करता, क्यारेक सुगंधी पुष्पोथी सुशोभित करता अने क्यारेक तो मोहथी श्राकुल व्याकुल थयेला ते सरस एवा स्तोत्रपाठथी स्त