________________
श्री पद्म बलदेव चारित्र. (३६७) पुत्रो पण विवेकयी पोताना चित्तने विषे विचार करवा लाग्या के, “आ प्रा. पणा पित्राश्योना पुत्रोनी साथे कोण यु६ करशे ? कारण बंधुननो वध निश्चे न करवो जोइए." रामना पुत्रोनो आवो विचार जाणी बहु लायुक्त थयेला तेल पोतानी युद्ध तैयारीने निंदता उता अल्प कर्मताने लीधे वैराग्य पाम्या. बेवट तेमणे पितानीआज्ञा लश महाबल मुनिपाले चारित्रलीधुं. राम लक्ष्मण पण बन्ने पुत्रोनो विवाह करी कणमात्रमा पोतानी राजधानी प्रत्ये गया.
को वखते विद्याधराधिपति नामंमल पोताना नुजाबलथी वैताढ्य पर्वतमा समस्त विद्याधरोने जीतीने पोताना नगरने विषे महा समृद्धियी र. ह्यो उतो विचार करतो हतो के, " हुं म्हारी सर्व इछानने पूर्ण करीने पनी अवसरे परलोकनां सुख आपनारी संयमलक्ष्मीने अंगीकार करतेश." श्राम ते विचार करतो हतो एटलामां आकाशथी अकाले नत्पन्न थयेली विजलीना । पमवाथी ते मृत्यु पाम्यो.अंजनापुत्र (हनुमान ) पण सुमेरु पर्वतने विषे जि नवंदन करी बीजे दिवस आकाशमार्गेथी पावतो इतो, एवामां तेणे आकाशमां चंना अस्तने जोइ विचारयु के, “अहो ! सर्वे वस्तु नश्वर देखाय .” श्रावी रीते विचार करता तेणेपोताना नगरने विषे प्रावीने अने पोताना पुत्रने राज्याभिषेक करीने पोते सातसे मनुष्योनी साथे दीक्षा लीधी. हनुमं.
तनी स्त्री लक्ष्मीवतीये पण साध्वीयोनी पासे चारित्र ली. अनुक्रमे महा. - मुनि हनुमंत सर्व कर्मनो क्षय करी अनंत सुखवा मोक्षपद पाम्या. हवे
अयोध्या नगरीने विषे रदेला रामः, हनुमाननी दीवानी वात सांजलीने मनमां विचार करवा लाग्या. “अहो ! हनुमाने रम्य एवा विषयोने त्याग करी झं कष्टकारी एवा चारित्रने अंगीकार करयुं ? " आ प्रमाणे राम विचार करे ने एटलामा अवधि ज्ञानवाला इं२ तेमना मननो नाव जाणीने तत्काल पोतानी सन्नामां सर्व देवताननी समक्ष कहुं के, “अहो ! विशेष जाण, विवेक. वान, समकितधारी अने आज नवमां मोक जनारा राम अज्ञाननी पेठे विष- योने केम वखाणे अने चारित्रने कुखदायी केम कहे ? हा अथवा में एम. नु कारण जाएयु.ए पोताना बंधु लक्ष्मणनी साये वहु गाढ स्नेह राखे,तेथीज तेमणे लक्ष्मणने वैराग्य पमामता उता एम कडं हशे !! योग्य ले के, म्होटा पुरुषोने पण स्नेह बहु उस्त्यज होय हे," सौधर्मेनां आवां वचन सांजली