________________
( २५४) ऋषिमंमलरत्ति-पूर्वाई. तेन परस्पर वात करे ने तेटलामां तो बन्ने सैन्यने विषे युः चाल्यु. पी-रा: मलक्ष्मणना सैन्य प्रत्ये कालरूप एवा ते बन्ने वीरो पोताना मामानी पासे युद्ध करवानी रजा मागी पोताना सर्व सैन्यनी साथे तैयार थया.आ वखते रामना सैन्यने विष एवो कोइ पालो, रथी, अश्वार के हाथी नपर बेसनारो नहोतो के, जे आ बन्ने महारथीयोना सन्मुख युद्ध करवाने तैयार थयो न होय, डेवट पोताना समग्र बलश्री रामना सैन्यने मथन करी अनंगलवण कुमार रामनी साये अने मदनांकुश वासुदेव एवा लक्ष्मणनी साथे युः करवा लाग्या. आ वखते अनंगलवणे रामने तथा मदनांकुशे लक्ष्मणने जू जू कडु के, “तमे पोतानुं जे वल रावणने देखामयुं होय ते हवणां अमने देखामो.” रामे पण अत्यंत घोर एवी युःक्रीमा करता एवा महा उर्जय अनंगलवण कुमारने जोइ पोताना सेनापति कृतांत मुखने कडं. “हे सारथी ! तु आम्हारा रथने झट ए शत्रुनी पासे लइ जा के, जेथी हुं तेने तुरत जीती लवं.” सारथीये कयुं. "हे नाथ! थाकी गयेलाआ घोमान अहिंथी आगल चालता नथी तेम रथ पण शस्त्रोना प्रहारथी जर्जरीत थइ गयो.वली म्हारा बन्ने हाथो धनुष्य खेंचवाथी बहु थाकी गया , तो हवे हुँ वारंवार अत्यंत तीव्र एवा प्रहारनी वेदनाने, सहन करी शकतो नथी.” रामे कां. “ हवणां म्हारूं अंग पण एवं शिथिल थइ जाय ठे के, तेवू पूर्वे रावणना घोर युध्ने विषे पण थयुं नहोतुं. म्हारां इल मुशलादि दिव्य आयुधो पण आ. शत्रुनी आगल वृथा श्रइ पमे . पूर्वे में जगतूना मध्ये जे विजयलदमी मेलवी हती तेनुं शुं हवणां स्थापन करी शकाशे ? " राम या प्रमाणे पोताना सारथीने कहे ने एटलामा युद्ध करता एवा मदनांकुशे लक्ष्मणना वक्षस्थलने विषे वाणनो एवो प्रहार कस्यो के, जेश्री लक्ष्मण रखना नपर तुरत मूळ पाम्या. पठी वारंवार चंदननां शीतल जलनु सिंचन करवायी सचेत थयेला लक्ष्मणे क्रोधश्री विकराल मुख करी शत्रुनना समूहने नाश करनारा चक्रनुं स्मरण करयुं. चक्र तुरत ल, इमरानी पासे आव्यु एटले तेमणे तेने क्रोध करीने तत्काल मदनांकुश तरफ फेंक्यु; परंतु ते चक्र तो मदनांकुशनी प्रदक्षिणा करीने फरी लक्ष्मणना हस्त --- नपर बे. लक्ष्मणे श्रावी गते चक्रने वे वार मूक्यु. चक्र पण मदनांकुशनी प्रदक्षिणा करी लक्ष्मणनाज दस्तने विये प्राप्त प्रयु. श्राम चक्र वारंवार पार्नु