________________
श्री पद्म बलदेव चरित्र. (२५३) म लक्ष्मण क्रोध करी कहेवा लाग्या के, “अरे ! पतंग समान मरवानी श्या करनारो आ कयो शत्रु अस्मात् अहिं आवे ?” एम कहीने क्रोधथी प्रजात
ना सूर्य समान लाल नेत्रवाला ते राम लक्ष्मण तुरत युहनूमीमां आव्या. - हवे एम बन्यु के ए वखते विद्याधरोनो अधिपति नामंगल नारद - पिना कहेवाथी पोतानी व्हेन सीताना समाचार सांजली हर्षयी तुरत घुमरीक नगरप्रत्ये आव्यो. त्यां ते ज्यारे सीतानी पासे आव्यो त्यारे जनकराजपुत्रीये तेनी आगल रुदन करतां कडं के, “हे बंधो ! रामे म्हारा अपराधनी तपास कस्या विना मने घोर वनने विषे तुरत त्यजी दीधी दे. मने वनवासरूप एक दुःख तो . तेमां बीजु ए थयु के, आजे श्रोमा दिवस या त्हारा नाणेजो में ना कह्या उतां पण पोताना पितानी साथे युः करवा माटे कोशला नगरीप्रत्ये गया ." नामंगले कडूं. “हे व्हेन ! एक तो रामे मूर्खलोकोना कहेवाथी तने सहसा वनमां त्यजीदीधी जे. बीजु युइरसमां आकुल श्रयेला तेन शत्रुबुझ्यिी त्हारा पुत्रोने हणी नाखशे. तो एम न थवा माटे हुं कट त्यां जावं . अहिं विलंब करवो ते योग्य नथी.” पठी सीताने वैमानमां बेसारी नामंगल तुरत पोताना नाणेजना बलने जोवा माटे तेमना सैन्यप्रत्ये आवी पहोच्यो. सेनाना अधिपति एवा रामना पुत्रोए अकस्मात् पोतानी माता सीताने जोश; तेथी दोन्न पामेला अंतःकरणवाला तथा प्रफुल्लित थयेला नेत्र अनेमुख कमलवाला तेनए ते सीता माताने नमस्कार कस्यो.परी सीताना कहेवाथी अत्यंत नम्र एवा अनंगलवण अने मदनांकुश एवा ते बन्ने नाश्योए नाममलने पोतानो मामो जागी तेने परा नमस्कार कस्यो, पगी प्रसन्न मनवाला नाममले तेननुं धैर्य जोश्ने कद्यु. “हे वत्सो ! जो के तमे आ समरांगसमां अत्यंत उर्जय एवाय पण शत्रुनने जीतवा समर्थ गे, तथापी नत्तम एवा तमारे पोताना पूज्य पितानी साथे युः करवू योग्य नथी. कारण जेमणे महा बलवंत एवा रावणने पण जीत्यो ले तो पड़ी तेमनी आगल बीजो कयो पुरुष युह करवा समर्थ थाय." अनंगलवण अने मदनांकुशे कह्यु. “ हे मामा ! ए मनी आगल को टकी सकवाने समर्थ नथी ए आपे सत्य कयुं तथापी जो अमे हवणां युझ्थी पाग फरीये तो ते अमारा पिता लगा पामे, माटे इवणां अमारे बन्ने नाइयोने तेमनी साये युद्ध करवू एज योग्य ." प्राम
।