________________
श्री पद्मं बलदेव चरित्र. (२३३) बीजी रूपवंती हजारो कन्यावझे मने प्रीति थाय तेम नश्री, माटे हे दूत ! तुं रावनी पासे जश्ने म्हाळं वचन कहे के, सीताने मूकी दीधा विना राम त्हारा
ला तथा पुत्रोने गेमशे नहि." दूते ते वात रावणने कही एटले रावणे | फरी कांइ समाचार कही तेने पागे राम पासे मोकटयो. साहसीक दूत फरी रामनी पासे आवी कहेवा लाग्यो के, “हे राम ! समृध्विंत एवा राज्यश्री शामाटे नृष्ट थान गे, विश्वविजयी एवो रावण फक्त स्त्रीना माटे । निश्चे क्रोध करतो नश्री. हे राम ! वली जून के, आ तमारो नाइ लक्ष्मण ते रावनी शक्तिना प्रहारथी एकवार जीवतो थयो , पण हवे बीजीवार ते जीवी सकशे नहि, माटे महाराजा रावणने प्रसन्न करो." दूतनां आवां वचन सांजली क्रोधथी व्याप्त श्रयेला लदमणे कडं. " अरे मूढ दूत ! रणनूमिमांधी नासी गयेला ते रावणना उग्र एवा नुज बलने तुं शुं जाणे ठे ? तेना केटलाक पुत्रो तो रणनू मिमां हवाइ गया , केटलाकने बांधी राख्याने अने केटलाकने तो घायल करेला ले तो हवे सीताना हरणथी नत्पन्न ययेलो कोपरूप अग्नि रावणना मृत्यु विना शांति पामशे नहि." पनी दूते पोतानी लंका नगरी प्रत्ये आवीने सर्व वात राजा रावणने कही. रावणे पण पोताना सर्व प्रधान मंमलने बोलावीने पूज्यु के, “हे बुध्विंत सचिवो! हवे शुं करवू ?" नत्तम प्रधानोए तेने नत्तर आप्यो के, " हे नाथ! सीताले अपण करी रामनी साथे संधि करो अने पनी पोताना बंधु पुत्र विगेरेने गेभावी पोताना कुलनुं अने शीलनुं रक्षण करो." नत्तम प्रधानोनी आवी वाणी सनिलीने रावणर्नु चित्त जरापण सीताने त्यजी देवा नत्साहवंत थयुं नहि. अहो ! प्राणीयोना पापीष्ट कगेर चित्तने धिक्कार ! धिक्कार !!
पठी रावण पोताना हृदयमा विचार करीने सघली तरफथी शत्रुनने ' जीतनारी तथा बहु रुपवाली विद्यानुं अराधन करवा माटे सन्नामांधी नठी नीकल्यो. स्नान करी पवित्र वस्त्रधी सुशोनित देहवालो ते तत्काल श्री शांतिनाथना मंदिर प्रत्ये गयो, त्यां तेणे हरिणना लांचनवाला श्री शांतिनाथ प्रनुनो चंदनथी मिश्रित एवां सुगंधी जलना पूर्ण कलशोवमे स्नात्र महोत्सव कस्यो. कपुरथी मिश्र एवा घणां चंदनथी प्रनुना शरीरने लेपन करीने न"क्ति पूर्वक प्रफुल्लित पुष्पोथी पूजन करयुं. अहो ! रावणनी अरिहंत प्रनुने