________________
श्री पन बलदेव चरित्र. (१५) कुंजारना वासणनी पेठे चूर्ण करी नाख्या. “अरे सुन्नटो! पकमो! पकमो !! एने मारो! मारो!! " एम रावण कहेवा लाग्यो एटलामां तो हनूमाने पाग आकाशमां नग्ली पाटुथी लंकाना किल्लाने, मंदिरोने अने सुन्नटो समूहोने खंग खंग करी नाख्या. पनी तेजना समुप अने अखंमीत गतिवाला हनुमान तत्काल रामादिकना जोता बतां तुरत रामना सैन्यप्रत्ये आव्या. त्यां तेमणे सीतानो चूमामणि रामना हस्तने विषे मूकी प्रणाम करया. रामेतेने हर्षथी पूज्युं, “हे हनूमान ? तमे नले आव्या देवी कुशल ? तमने मार्गने विषे कोइए रोक्या तो नथी ? आम रामना पूबवा नपरथी हनमाने हर्ष पूर्वक तेमने कह्यु.
हे नाथ ! हुं आपना चरणने नमस्कार करी अहिंधी चाल्यो अने अनुक्रमे लंकामां ज्यां देवरमण नद्यानने विषे सीता हता त्यां.गयो. में तेमने आपनी मुश्किा आपीने कुशल वार्ता कही; तेथी ते जानकी बहु आनंद पाम्या. तमारा नाम मंत्रना जापश्री पवित्र एवा सीताने में ते दिवसे बहु आग्रहथी विश दहामे पारकराव्यु. हे स्वामिन् ! त्यारं परी तमारा प्रसादथी चूमामणिने लश्, अनेक राक्षसो सहित अक्षपुत्रने हणी, संकाना किल्लाने तोमी सर्वने अत्यंत दोन्न नपजावी हुँ अहिं आपना चरणकमलनी पासे कुशलपणे आव्यो .” हनमंत वीरनां आवां चमत्कारी चरित्रने सांनली हर्षित श्रयेला लक्ष्मण विगेरे तेनी बहु प्रशंसा करवा लाग्या. म्होटी विरह व्यथारूप सर्पणना क्लेशने नाश करवामां समर्थ ते राम जाणे निश्चे पोतानी प्रियना संयोगनी शुझिने अर्थे सत्यकारपणुंज होयनी ! एवा जनक राजपुत्रीये मोकलेला चूमामणि रत्नने पोताना हृदयमां धारण करीने दीर्घकाल सुधी बहु आनंद पाम्या. इति श्री पद्म चरित्रे विरोधादिसंबंधेहनूमतवादानुवर्णनो
नाम षष्टः प्रस्तावः ॥६॥ . पढी रावणनो घात करवाने प्रतिज्ञा करनारा लक्ष्मणे श्री राम सहित तारा दिवसे शुन्न मुहूर्तमां प्रयाण करचुं. ते वखते रामना सैन्यने विषे विराध सहित सुग्रीव, नामंगल, नील, जांबुवान हनूमान अने महेंविगेरे महा बसवंत विद्याधरो एकग यया हता. बलवंत खेचरोना वाहन हाथीयो, घोमान तेमज पालानथी पूर्ण एवा असंख्य सैन्यथी अमे तेनना वैमानना समूहथी