________________
श्री महापद्म चरित्र. (१३३) महापद्मे ते वात कबुल करी.
कोइ वखते जैन शासनने विषे अनुरक्त एवी श्री ज्वाला राणीये अरिहंत अनुना मंदिरने विषे सुशोनित जैनरथ कराव्यो. ते वखते ज्वालादेवीनी बीजी मिथ्यात्वी एवी लक्ष्मी नामनी शोक्ये ब्रह्मानो रथ कराव्यो. पत्री लक्ष्मीये राजाने कर्यु. “हे नूपति! न्हारो रथ नगरने विषे आगल चाले एटले ज्वालाये पण राजाने कडं के, “हे महाराज! जो म्हारो रथ आगल नहि चलावो तो हुं अनशन लश्शा.” पनी महापद्म राजाए बन्ने रथोने नगरमांसाधे चलाव्या ते उपरथी खेद पामेलो महापद्म कुमार नगरथी चाली नीकल्यो. अनुक्रमे ए. कलो जतो एवो ते महापन एक तापसना आश्रममां जा पहोच्यो.
इवे एम बन्युं के, ते वखते चंपानगरीने विषजन्मेजय नामे राजा रा- ज्य करतो हतो. त्यां काल नूपतिये आवीने ते नगरीने घेरो घाल्यो; तेश्री ते
बन्ने राजानने म्होटुं युः धयु, तेमां जन्मेजय राजा नाशी गयो; तेथीतेनुं सर्व अंतःपुर पण नाशी गपुं. नागश्री राणी पोतानी पुत्री मदनावली सहित तापसोना आश्रममा जश्ने त्यां तेमना शरणे रही, महापद्मकुमार पण अदिंज रदेतो हतो, तेथी तेने अने मदनावलीने परस्पर अत्यंत प्रेम थयो ए. टले नागश्रीये मदनावलीने कडं के, "हे राजपुत्री ! तुं नैमितिके कहेला व, चनने नथी संन्नारती? तुं चक्रवर्तीनी स्त्री श्रवानी , माटे त्हारे जेना तेना
उपर आसक्त प्रवु नहि." तापसोना अधिपतिये पण कुमारने कडं के, “हे वत्स! तुं हवे पोताने स्थानके जा." ते नपरथी कुमार विचार करवा लाग्यो के, “हुँ श्रा मदनावलीनी साथे लग्न करी, भरत क्षेत्रने साधी, जिन नुवनथी पृथ्वी मंमलने सुशोनित करी अने पठी रथ महोत्सव कराववाथी म्हारी मातानी प्रतिज्ञा पूर्ण करीश." __पनी सिंदनी पेठे महानुजबलवालो ते महापद्म कुमार पृथ्वी नपर जमतो नमतो श्री सिंधुनंदनपुर प्रत्ये गयो, त्यां ते दिवस कौमुदि महोत्सव होवाथी नगरनी व्हार हर्षित चित्तवाली स्त्रीयो विविध प्रकारनी क्रीमाथी र. मती हती. ते वखते महासेन रानानो हाथी स्त्रीयोना कलकलाटने सांजली, मालान स्तंनने नखेमी अने मावतने मारी दोमतो दोमतो ज्या स्त्रीयो रमती हती त्यां आवी पहोच्यो. स्त्रीयो पण अत्यंत जय पामती ती " हे न.
