________________
(११०) ऋषिमंमलवृत्ति-पूर्वाई. युनां आवां वचन सांजली बन्ने विद्याधरो अने शांतिमती एम त्र जणां एक बीजानी क्षमा मागीने प्रसन्न चित्तवालां थयां.
हवे सहस्त्रायुध कुमारने जवना नामनी स्त्रीथी नत्पन्न श्रयेलो कनकशक्ति नामनो पुत्र हतो. तेने समानकुलमा नुत्पन्न थयेली कनकमाला अने वसंतसेना नामनी बे स्त्रीयो इती. को वखते कनकशक्ति क्रीमा करवा माटे वनमा गयो. त्यां तेणे नंचे नमता अने नीचे पमता एवा कोई पुरुषने जो ते. नुं कारण पूठ्युं एटले ते पुरुषे कडं के, "हे मित्र! हुं वैताढ्य पर्वत नपर रहे. नारो विद्याधर तुं. हुं अहिं आवीने बहु वखत रह्या पठी म्हारे स्थानके जतो हतो एवामां आकाशगामिनी विद्यार्नु एक पद नूली जवाथी म्हारे स्थानके जवा समर्थ न थवाने सीधे प्राप्रमाणे करुं बु.” कनकशक्ति कुमारे कडं. "दे ना! त्यारे तुं त्हारी विद्या म्हारी आगल नगी जा.” ते पुरुष पोतानी विद्या नणी गयो एटले कनकशक्ति कुमारे पदानुसारी लब्धीथी ते पद पूर्ण करी दी. धुं. पठी प्रसन्न श्रयेला विद्याधरे हर्षथी पोतानी विद्या कुमारने आपी अने विधि बतावी. कुमारे पण विधि प्रमाणे ते विद्याने साधी.
को वखते कनकशक्ति कुमार बन्ने स्त्रीयो सहित फरतो फरतो हिमालय पर्वत पर गयो. त्यां तेणे विपुलमति नामना चारण मुनिने जोश न. क्तिथी वंदना करीने तेमनो अमृतना सरखो धर्मोपदेश सांनख्यो. पठी प्र. तिबोध पामेला तेणे बन्ने स्त्रीयो सहित ते मुनि पाले चारित्र लीधुं. को वखते ते कनकाक्ति मुनि विहार करता करता सिह पर्वत पर गया. त्यांतेमणे एक रात्रीये कायोत्सर्गे निवास कस्यो एटले तेमना पूर्व नवनो शत्रु के,जे देवता श्रयो हतो ते तेमने नपलो करवा लाग्यो; पण ते नपसर्गो विद्याधरोए दूर कस्या. पठी प्रत्लाते कायोत्सर्ग पारी कनकशक्तिमुनि रत्नसंचया नगरीये श्राव्या, त्यां पण तेमणे सूरनिपात नद्यानमां कायोत्सर्ग कस्यो. शुक्लध्यान ध्यातां चार घातीकर्मनो कय वायी तेमने केवलज्ञान नत्पन्न अयुं. ते वखते देवता, विद्याधर, नुवनपति, वजायुध चक्रवर्ती अने वीजा सामान्य माणसोए नेमनो केवल महोत्सव कस्यो. को अवसरे रत्नसंचया नगरीनी पासे ईशान ग्गामां केमंकर जिनेश्वर समवसस्या. ते वात सेवक लोकोए वजायुधने करी, नम्री ने परिवार मदित तेमने वंदना करवा गयो. त्यां ते त्रण प्रदक्षिणा पूर्वव