________________
चा
१५॥
नीचलां पाथरणां घणी शरदी (भीनाश) वाळां देशमा साधु साध्वीओने पाथरवानी आजा छे. ते इकड, कढिण (सादडी) जंतुक ने 4 | एक जातना घासनुं पाथरपुं छे, परक जेनावडे फुलो गुंथाय तेनुं बनावेलु अथवा मोरना पीछां गुंथीने बनावेल, तथा घासनु, तथा / सूत्रम् * शरना सांठगर्नु, दर्भना घासन, कूचडाना रेसान, पीपळाना पान, तथा पराळना घासर्नु होय, तेवू कोइ पण पाथरणु याचे, तेमार्नु कोइ पण पाथरपुं आपे. तो ते लेइने वापरे.
॥९७५॥ अहावरा दुच्चा पडिमा-से भिक्खू वा० पेहाए संथारगं जाइज्जा, तंजहा-गाहावई वा कम्मकरि वा से पुवामेव आलोइज्जा-आउ० भइ०! दाहिसि मे? जाव पडिगाहिज्जा, दुच्चा पडिमा २ ॥ अहावरा तच्चा पडिमा-से भिक्खू वा० जस्सुवस्सए संवसिज्जा जे तत्य अहासमन्नागए, तंजहा-इक्कडे इ वा जाव पलाले इ वा तस्स लाभे संबसिज्जा तस्सालाभे 'उक्कुड्डए वा नेसज्जिए वा विहरिजा तच्चा पडिमा ॥ ३ (मू० १०१)
प्रथमनी प्रतिमा करता आ बीजीमां आटलं विशेष छे, के आ संस्तारक नजरे देखे, तोज मागे, ते गृहस्थ स्वयं आपे, अथवा | साधु याचना करे, अने आपे तो लइने वापरे.
त्रीजी प्रतिमा-जेने त्यां उतो होय, तेना घरमांज ते, कंइ आसन मळे तो लेइने वापरे, पण जो न मळे तो ते गच्छमां ल अथवा जिनकल्पी विगेरे होय ते उत्कटुक आसने बेसीने अथवा पद्मासन (पलांठी वारीने) विगेरेथी रात्री पूरी करे
अहावरा चउत्या पडिमा-से भिक्खू वा अहासंथडमेव संथारगं जाइज्जा, तंजहा-पुढविसिलं वा कट्ठसिलं वा अहासंथडमेव, तस्स लाभे संते संबसिज्जा, तस्स अलाभे उक्कडए वा.२ विहरिज्जा, चउत्था पडिमा ४ ॥ (म० १०२)
