________________
चा०
॥९४९॥
सूर्याणि कंदाणि वां मूलाणि वा पत्ताणि वा पुष्काणि वो फलाणि वा बीयाणि वा हरियाणि वा ठोणाओ ठाणं साहरइ या वा निण्णक् त अपु० नो ठाणं वा चेइज्जा, अह पुण० पुरिसंतरकडं चेइज्जा | से भिक्खू वा से जं० अस्संज भ० पीढ़ वा फल वा निस्सेर्णि वा उद्खलुं वा ठाणोओ ठाणं साहरह बहिया वा निण्णक्खू तहपगारे उ० अपु० नो ठाणं वा चेइज्जा, अह पुण० पुरिसं० चेइज्जा, ॥ ( ० ६५ )
'ते भिक्षु आवा प्रकारनो उपाश्रय जाणे के ते गृहस्थ साधुने उद्देशीने नानी बारीनुं मोढुं वारणं कर्तुं छे, तेवा मकानमां ज्यां सुधी गृहस्थ व बीजो पुरुष ते मकान, न वापर त्यां सुधी साधु तेने न वापरे. आ बने सूत्रमां पण उत्तर गुणो वर्णव्या छे, ते पूर्वे चतावेला दोषी दुष्ट शय्या होय तो पण वीजा पुरुषे स्वीकार्या पछी कल्पे छे, पण मूळ गुणथी दुष्ट होय तो वीजा पुरुष स्त्रीकार्या पछी पण कल्पती नथी, मूळ गुगना दोषो नीचे मुजव छे, “पट्टी वंसोदो धारणा उचतारि मूलवेलीओ” एटले प्रष्ट वां विगेरेथी साधु विगेरे माटे जे वसति तैयार करावाय, ते मूळ गुणथी दुष्ट छे.
पीठो वांडो, बे धारण करनारा, तथा चार मूळ वेलीओ होय - ( साधु माटे वांसडा उभा करीने मकान बनावे ते साधु कल्पे नहि ) वळी ते साधु आवो उपाश्रय जाणे के गृहस्थ साधुने उद्देशीने पाणीथी तैयार थयेलां कंद विगेरे वीजा मकानमा (ते खाली करवा माटे ) लइ जाय छे, अथवा तेनो बहार ढगलो करे छे, तेवा मकानमां ज्यां सुधी वीजो माणस आवीने न रहे त्यां सुधी साधु तेमां न उतरे, पण बीजाए वापर्या पछी साधु तेमां रहे, तेज प्रमाणे अचित वस्तु पण घरमांथी बहार काढे तोपण, पुरुषांतर था पछी साधु ते मकान वापर; कारण के तेमां पंण फेरफार करतां त्रस जीवनो वध थवानो सभंव छे. वेळी
सूत्रम्
॥९४९॥
*
