________________
आचा
SOCTOCOCCAECCAE
॥९३१॥
राहि, जावइयं २.परो वदइ तावइयं २ निसिरिजा सव्वमेवं परो क्यइ सबमेयं निसिरिज्जा ।-(मृ०.५६.) ..
ते भिक्षुने,बधा साधुओ माटे सामान्य आहार आपेल होय, ते लइने ते बधा साधुओने पूछया विना जेने जे रुचे, तेवू पोतानी बुद्धिथी शीघ्र शीघ्र आपे तो दोष लागे, माटे तेवू न करवू, असाधारण पिंड मळतां पण जे करवू ते कहे छे..
ते साधु वेषमात्रथी मेळवेलो पिंड मेळवीने आचार्य विगेरे पासे जाय, · अने आ प्रमाणे कहे, हे आयुष्मन् ! हे श्रमण में 8/॥९३१॥ * अहीं जेनी पासे दीक्षा लीधी छे, तेना सगां छे, तथा जेनी पासे सिद्धांत भण्यो, तेनां संबंधीओ अन्यत्र रह्या छे, तेमनां नाम से
बतावे छे, आचार्य अनुयोग धर (१) उपाध्यायअध्यापक (२) वेयावच्च विगेरेमा यथायोग साधुओने प्रवर्तीवे ते प्रर्वत्तक (३) छे. 8 संयम विगेरेमां सीदाता साधुओने स्थिर करवाथी स्थविर (४) छे, गच्छन अधिप ते गणी (५) छे, आचार्य जेवो साधु गुरुनी ६ आज्ञाथी साधुना समुदायने लइने जुदो विचरे ते गणधर (६) छे, गणनो अवच्छेदक ते गच्छना निर्वाहनी चिंता करनार (७) छे, * आ प्रमाणे आवा साधुओने उद्देशीने बोले, के हुँ तेमने तमारी आज्ञाथी शीघ्र शीघ्र आ, आ प्रमाणे साधुनी विज्ञप्तिथी मोटा
साधु तेने आज्ञा आपेथी जेने जोइए तेटलुं दरेकने आपे, अथवा बधानी आज्ञा आपे तो बधुं आपे, (आ सूत्रमा पोताना सगां ६ आश्रयी छे, अने टीकामां आचार्यदिना सगांने आश्रयी छे, तेथी रहस्यमां भेद पडतो नथी.)
से एगइओ मणुन्नं भोयणजायं पडिगाहित्ता पंतेण भोयणेण पलिच्छाएइ मा मेयं दाइयं संत दट्टणं सयमाइए आयरिए वा जाव गणावच्छेए वा, नो खलु मे कस्सइ किंचि दायव्वं सिया, माइटाणं संफासे, नो एवं करिजा। से तमायाए तत्थ गच्छिज्जा २ पुत्वामेव उत्ताणए हत्थे पडिग्गहं कट्ट इमं खलुत्ति आलोइज्जा, नो किंचिवि णिगृहिज्जा । से एगइओ अन्न
+REAK
