________________
आचा०
॥ ९२२ ॥
केसरा अथवा तेनुं कंद अथवा तेवुं कोइपण कंद शस्त्रथी हणायाविनानुं काचं होय तो कल्पे नहि.
सेभिक्खू वा २ से जं पु० अग्गवीयाणि वा गूलवीयाणि वा खंधवीयाणि वा पोरवी० अग्गजायाणि वा भूलजा० खंधजा० पोरजा० नन्नत्थ तक्कलिमत्थए ण वा तक्कलिसीसे ण वा नालियेरमत्थएण वा खज्जूरिमत्थएण वा तालम० अन्नयरं वा तह० । से भिक्खू वा २ से जं० उच्छु वा काणगं वा अंगारियं वा संमिस्सं विगदूमियं वित (त्त) ग्गगं वा कंदलीकसुगं अन्नयरं वा तदप्पगा० । से भिक्खू वा० से जं० लसुणं लसुणपत्तं वा ल० नालं वा लसुणकंदं वा ल० चोयगं अन्नयरं वा० । से भिक्खू वा० से जं० अच्छियं वा कुंभिपक्कं र्तिदुगं वा वेलुगं वा कासवनालियं वा अन्नयरं वा तहगारं आमं असत्थप० । से भिक्खू वा० से जं० कणं वा कणकुंडगं वा कणपूयलिय वा चाडलं वा चाडलपि वा तिलं वा तिलपिष्ठं वा तिलपप्पगडगं वा अन्नयरं वा तहप्पगारं आमं असत्थप लाभे संते नो प०, एवं खलु तस्स भिक्खुस्स सामग्रियं ॥ (०४८ ) २-१-१-८ ॥ पिण्डैषणायामष्टम उद्देशकः ||
ते भिक्षु आ जाणे, के जवा कुसुम विगेरे अग्रवीज छे, जाइ विगेरेनां मूळबीज छे, सलकी विगेरे स्कंधबीज छे, अथवा इक्षु (शेरडी) विगेरेनां पर्ववीज छे, तेज प्रमाणे अग्रजात, मूळजात, स्कंधजात, पर्वजात ते तेमांथीज जन्मे छे, पण वीजेथी नहि., तक्कली (कंदली ) नुं मस्तक ( वचलो गर्भ ) अने कंदलीशीर्ष ते तेनो स्तबक ए प्रमाणे नाळियेर विगेरेमां पण समजवु, अथवा कंदली विगेरेना मस्तक समान जे कंइ छेदवाथी तुर्तज ध्वंस पामे छे, तेवुं बीजुं पण काचुं अशस्त्र परिणत होय ते लेवुं नहि, तथा भिक्षु एवं जाणे के शेरडी, रोग विगेरेथी छिद्रवाळी थाय अंगारहित ( रंगे बगडी गयेल) होय, तथा छाल छेदाइ गयेली होय,
सूत्रम्
॥९२२॥
