________________
आचा०
॥६९४।।
प्र० - ठीक तेम हशे; पण कुशील साधुओ जेओ तीर्थकरना वचननी आशातना करे तेमने दीर्घ संसार थाय छे, तेमने थवानां भविष्यमा दुःखो केम बताव्यां नथी ? उ० - एज अमे बताव्युं, के जे शरीर शोभा विगेरे माटे कुशीलता सेवे छे, तेमने थवाना कडवा विपाक विगेरे सूचव्या तेनुं हितशिक्षानुं वचन गुरु पासे सांभळीने ते कुशीलीया साधुओ ते गुरुनेज कडवां वचन संभळावे छे. प्र० -त्यारे कुशीलीआ साधु शा माटे गुरु पासे सिद्धांत सांभळता दशे ?
उ०—समनोज्ञ ( लोकमां संमत ) वनीने मान मेळवी अमे जोवन गुजारीशुं, आवा हेतुथी सिद्धांतना गुढ रहस्यना प्रश्नांना खुलासा माटेज शब्द शास्त्रादि ( व्याकरण विगेरे ) शास्त्रो भणे छे.
अथवा आ उपायवडे लोकमां मानीता थडने अमे जीवीशुं, एटला माटेज केटलाक दीक्षा लइने, पछवाडे कुशीलीया बने छे. अथवा समनोज्ञ ते प्रथम दीक्षा लेतां विचारे के अमे उद्युक्त बिहारी वनीने संयम जीवितवढे जीवीशुं, अने दीक्षा लइ पाछ|ळथी मोहना उदयथी चारित्र बरोबर न पाळे, तेओ गौरवत्रिक (ऋद्धि रस साता )ना कारणे अथवा तेमांथी. कोइपण एकना कारणे ज्ञानादिक मोक्षमार्गमां सारी रीते वर्त्तता नथी, तेम गुरुना उपदेशमां वर्त्तता नथी, अने जुदी जुदी जातनी इच्छाओथी गृद्ध थ चित्तमां वळता गौरवत्रिकमां ध्यान राखीने विषयोमां रक्त बनी इन्द्रियोने स्थिर करवा रुप जे तीर्थकर विगेरेए पांच यमो [महाव्रतो] बतावेला छे तेने बरोबर न पाळीने पोतानी भेळे पंडित मानी बनीने आचार्य विगेरेए वीतरागना शास्त्र प्रमाणे प्रेरणा कर्या | छतां ते कुसाधुओ ते गुरुने कडवां वचन संभळावे छे। अने बोले छे के 'आ विषयमा तमे शुं जाणो "
. कारण के जेवीरीते सूत्रना अर्थने व्याकरणने गणितने अथवा निमित्तने हुं जाणुं छं. तेवी रीते वीजो कोण जाणे छे? आ
सूत्रम
।।६९४ ।।