________________
RE
C
+-
___“जो, एम दर्शन-ज्ञान-चारित्र त्रणेमां सम्यग्वादनो संभव थाय छे, तो, दर्शननोज सम्यक्त्ववाद केम रुढ थयो छे? के जे ।। आचा
सम्यग्दर्शननु अहीं वर्णन करवान छे.
उतर:-ते दर्शनना भावना भावी (विद्यमानपणाथीज) ज्ञानचारित्रनो भाव छे. जेमके-मिथ्यादृष्टिने ज्ञानचारित्र होतां नथी. सूत्रम् ॥४९९॥ [[तेने ज्ञान होय; छतां अज्ञान कहेवाय.] अहीं सम्यक्त्वनी प्रधानता बताववा आंधळा तथा देखता एवा वे राजकुमारोनुं दृष्टांत । बाल-[मंदबुद्धिवाळा] तथा स्त्री विगेरेना बोध माटे कहे छे:
॥१९९॥ उदयसेन नामनो राजा हतो. तेने वीरसेन तथा सूरसेन नामे वे कुमारो छे. तेमां वीरसेन आंधळो छे. तेणे पोताने योग्य गांधर्वादिक [गावा विगेरेनी] कळाओ शीखी; अने बीजा कुमारे धनुर्वेदनो अभ्यास करीने लोकमां प्रशंसनीय पदवी पाम्यो. आ४ सांभळीने वीरसेन कुमारे विज्ञप्ति करी के, हुं पण धनुर्वेदनो अभ्यास करु. पछी राजाए तेना आग्रहथी आज्ञा आपी; अने योग्य ल उपाध्यायना उपदेशथी, अने अतिशय बुद्धिना कारणथी शब्दवेधी थयो. पछी ते जुवान थयो; त्यारे सारा अभ्यासथी मेळवेला धनुर्वेदनां ज्ञानथी अने उत्तमवर्तनथी अगणित चक्षुदर्शन सद्-असंतभावथी, तथा शब्दवेधीपणाथी ज्यारे शत्रु राजा लडवा आव्यो; त्यारे राजा पासे युद्धमा जवा मांगणी करी. राजाए आज्ञा आपवाथी विरसेने शत्रुनुं सैन्य जीतवा प्रयत्न कर्यो; पण शत्रुए अंधपणु
जाणीलीधाथी चुप बेसवाथी वीरसेनन कंइ न चाल्यु; त्यारे शत्रुना सैन्ये तेने पकडी लीधो पछी सूरसेने ते वृत्तांत जाणीने राजने हा पूछीने सूक्ष्म तीरोना सेंकडोनो वरसाद वरसवी शत्रुना सैन्यने जीती भाइने मुकाव्यो.
___आ प्रमाणे अभ्यास सारी रीते करी उद्यम करवा छतां पण चक्षुनी खामीथी इच्छित कार्य करवा समर्थ न थयो, तेज प्रमाणे
+-
+
-
।
a-
G
