________________
सूत्रम्
॥४२७॥
AAAA%
आ शीत अने ऊष्ण लक्षणरूप-संयम, असंयपनो वीजो पर्याय, सुख दुःखरूप छे. ते विवक्षाना कारणथी थाय छे. तेथी हवे, आचा० सुखपदनुं विवरण करे छे.
निवाणसुहं सायं सीईभूयं पयं अणाबाहं । इहमवि जं किंचि सुहं तं सोयं दुक्खमवि उण्हं नि. ॥२०॥ ॥४२७॥
मोक्षसुखनुं स्वरुप __ अहींयां सुखने शीत कर्तुं छे, अने ते रागद्वेष विगेरेनां वधां जोडकां दूर थवाथी घणुंज अने एकांत बाधारहित लक्षणवाळ के निरुपाधिक परमार्थ चिंतामां विचारतां मुक्तिनुं सुख तेज साचुं सुख छे, पण वीजुं नथी. अने ते सुख आठे कर्मनो ताप दूर थवाथी Pशीत छे. ते निर्वाण सुख वतावे छे, अने निर्वाण ते वधा कर्मनो क्षय जाणवो, अथवा विशिष्ट आकाश प्रदेशवाळू स्थान (सिद्धिस्थान)
तेमां (जीव निश्चल पणे) रहेवाथी निर्वाण सुख छे. अने आ वां पदो एक अर्थवाळां छे. एटले साता शीतीभुत, अनावाधपद ए
त्रणेनो अर्थ निर्वाण सुख छे. अने आ संसारमा पण सातावेदनीयना विपाकथी उदयमां आवेलुं सुख ते मनने आनंद आपवाथी Pशीत छे. अने तेथी उलटुं पापथी उदयमां आवेलुं दुःख ते उष्ण छे.
हवे कपाय विगेरे पदो कहे छे. डज्झइ तिवकसाओ सोगभिभूओ उइन्नवेओ य । उण्हयरो होय तवो कसायमाईवि 'ज' डहइ ॥२०९॥ ॐ
तीव्र एटले घणा प्रमाणमां विपाक उदयमा आवतां कषायो जेने उदयमां आव्या होय ते बळे छे. आ कषाय अनिवाळो जीव
ARSA
