________________
KI भणियं तो केवलिणा नरिंद ! सुणयाइएसु तिरिएसु । भमिऊण सो चिय इमो बंभणडम्बत्तमणुपत्तो॥
पुरओ अन्ज वि भमिही सुइरं संसारसायरे घोरे । विसहंतो नारयहीणतिरियनरदुक्खलक्खाई ॥३९॥ लहिऊण तओ बोहिं किच्छेणं सिज्झिहि त्ति इच्चाइ । सोऊण नाणिणो भासियाई निवरयणसारेण ॥४० संवेयमुवगएणं रज्जं दाऊण भाइणेजस्स । गहिया दिक्खा कइवयमंतिकलत्ताइकलिएण ॥४१॥ सव्वत्थ अहंकारं पायं परिहरइ सेसलोओऽवि तम्मूलं जेण दुहं मद्दवमूलं तु सयलसुहं ॥४२॥
॥ इत्युज्झिनकुमाराख्यानकं समाप्तम् ॥
अथ 'मायाए वणियदुहिय त्ति' उदाहरणमुच्यते, तद्यथा'सिरिवाणारसिनयरी सिरिपासजिणिंदपयपवित्ताए । दीसइन अप्पवित्तो जीइ जणो कोइ सत्य व ॥ कमलावासो कमलं व निवसए तीइ कमल सिट्टि त्ति | पउमिणिनामा धूया य तस्स रुवाइगुणकलिया । चालत्ताओ य इमा वहुलीए तह अहिट्ठिया बाद । जह पियराइं वि न मुणंति तीइ गूढं अभिप्पायं ॥३॥ १. वाणारसित्ति नयरी-सर्वत्र ।। २. सेटि-सर्वत्र ॥
॥ ३५७।।