________________
प्रत्तो जाओ तत्तो नंदणजीवेण वेरिणा हरि । सोहम्मसुरेण समुहमझदीवम्मि पक्खित्तो ॥५६॥ सो य तमं संपत्तो सागरमित्तण जा इह पुणोऽवि । अवहरि पक्खित्तो तेणेव सुरेण जलहिम्मि ॥५७॥ रयणवई वि हु हरि अरन्नसेलम्मि तेण परिचत्ता । दिट्ठा य तरुणविजाहरेण एक्केण सा तत्थ ॥५८॥ | एगागिणिं सुरूवं तं अहिणवज्जोव्वणं निएऊण । गिद्धो परिणयणत्थं पत्थइ जत्तेण सो इहि ॥५९॥ सा य तुमं मोत्तूणं न अन्नपुरिसं मणेऽवि अहिलसइ । तो तुममेव सरंती चिट्ठइ अवमन्नि खयरं ॥३०॥ तो धरणिंदो गुणसायरेण भणिओ करेसु तह इण्हि । जह खेयरं निजिणि रयणवई नेमि पिउपासे ॥ तत्तो धरणिंदेणं विजाओ पढियमेत्तसिद्धाओ । बहुकज्जसाहणीओ दिनाउ महप्पभावाओ ॥१२॥ अह विजावलसहिओ आरुहिऊणं महाविमाणम्मि | गंतूण तत्थ जिणिऊण खेयरं रयणवइसहिओ ॥ तेणावि खेयरेणं बलसहिएणं पवन्नपयसेवो । गुणसायरो कुमारो सेयबियाए समणुपत्तो ॥१४॥ तत्तो विजयनरिंदो वद्धावयणं समग्गजणसुहयं | कारड् तस्सागमणे सुत्थीकयमग्गणजणोहं ॥६५॥ विजाहरस्स कहिओ पन्नत्तीए कुमारवुत्तंतो | तेणावि भूमिवइणो सब्वो वि निवेइओ एसो ॥६६॥ तो सामंताईणं सब्वेसिं बहुमयं नराहिवई । कारइ पाणिग्गहणं रयणवईए तयं कुमरं ॥६॥ सम्माणिऊण खयरं विसजए देइ तह कुमारस्स । विउलं देसं करितुरयरयणधणधन्नमाईयं ॥६८॥
।। २८५ ॥
