________________
भव- भावना प्रकरण
भुंजइ कीलइ परिभमइ तेण सहिओ य उववणाईसु । तेण समं चिय वचइ विजयनरिंदस्स पासम्मि ॥ श्वेततचरियाई नियंतो निवो वि तो विम्हइज्जइ मणेण । करितुरयाइविणोदं तस्स सयासाउ कारेइ ॥२०॥ , म्बिका
* नरनाथ धणुसिक्खाइ परिक्खइ कयाइ असिधेणुयाइ तह खरगे ।
कथानकम् किं बहुणा सव्वासु वि कलासु निव्वडइ तस्संते ॥२१॥ वयणपडुत्तं सत्तं गंभीरत्तं खमा बलं बुद्धी । थिरया उदारयाई अन्नं पि हु तस्स गुणनिवहं ॥२२॥ दर्छ भणइ नरिंदो सागरदत्तो न एस गुणजलही । गुणसागरो चिय इमो वत्तव्यो सयललोएण ॥२३॥ । एवमणुत्तरगुणरंजिओ निवो तं न मुंचइ खणं पि । अंतेउराइपरिसंठिओऽवि अइवल्लहत्तेण ॥२४॥ एत्तो य नरिंदसुया रयणवई नाम अत्थि गुणरुवं । दटुं च जीइ मन्ने सहस्सनयणो हरी जाओ ॥२५॥ गुणसागरकुमरम्मि य अणुरागो तीइ गाढमुप्पन्नो । विनाओ य निवेणं कह वि तओ चिंतए एवं ॥२६॥ ठाणे मज्झ सुयाए अणुराओ किंतु वणिसुतो एसो । तेण न धूयं दाउं इमस्स मह चित्तमुच्छहति ॥२७॥ गुणनिवहो यन एसो दीसह पुरिसंतरम्मि तेण पुणो । देमित्ति फुरइ वुद्धी जं जुत्तं तं तु निच्छयओ॥" न मणेमि एवमाई चिंते साहए निवो एयं । मंतिस्स समग्गं पि हु सो पभणइ देव ! न ह एसो ॥२९॥ वाणियओ किंतु महारायकुले कत्थई समुप्पन्नो । वणियघरे पुण कहमवि समागओ तं न याणामो ।३० ॥२८॥